Өлең, жыр, ақындар

Сырласамын өзім қалып өзіммен

  • 07.11.2021
  • 0
  • 0
  • 884
Сырласамын өзім қалып өзіммен,
Сырласпаған, мұңдаспаған кезім кем.
Мына өмірден көзін жұмған көп досым,
Жас боп ақты жүрегімнен, көзімнен.
Сырласыңмен болады өмір ғажайып,
Сырлас кетсе жыламаудың өзі айып.
Досым кеміп бара жатқан сияқты
Жарық оты жанарымның азайып.
Көк аспаннан төксе-дағы күн жарық,
Күйдіргендей аш-өзекті у барып.
Бір досыммен келем тағы қоштасып –
Қара жерді көз жасыммен суғарып...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақ сүт

  • 1
  • 0

Ақ сүт, алғашқы мен емген,
Аналық аспанды көкірек.
Қан тамыр айналған денеден,
Ембеймін сәби боп екі рет...

Толық

Дүлдүл трұяқ кеудемдегі дүсірден

  • 0
  • 0

Дүлдүл трұяқ кеудемдегі дүсірден,
Кеңдік тауып, кешіремін де ішімнен.
Адамдарды келеді сүйгім құшақтап,
Тегі туыс, адам болғаны үшін мен...

Толық

Қанатын жайып қиялап ұшқан жас қиял

  • 0
  • 0

Қанатын жайып қиялап ұшқан жас қиял,
О дағы бір аңсаған тоят аш қыран.
Қанталап көзі, тінтеді жерді биіктен,
Тінтеді жерді, тұманды бауыр астынан.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар