Өлең, жыр, ақындар

Сырласамын өзім қалып өзіммен

  • 07.11.2021
  • 0
  • 0
  • 593
Сырласамын өзім қалып өзіммен,
Сырласпаған, мұңдаспаған кезім кем.
Мына өмірден көзін жұмған көп досым,
Жас боп ақты жүрегімнен, көзімнен.
Сырласыңмен болады өмір ғажайып,
Сырлас кетсе жыламаудың өзі айып.
Досым кеміп бара жатқан сияқты
Жарық оты жанарымның азайып.
Көк аспаннан төксе-дағы күн жарық,
Күйдіргендей аш-өзекті у барып.
Бір досыммен келем тағы қоштасып –
Қара жерді көз жасыммен суғарып...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қылығына сырттай налып

  • 0
  • 0

Қылығына сырттай налып,
«Сұлуыңа» сене көрме.
Аймалар ма ем, бұлтқа айналып,
Шыңға айналсаң сен егерде.

Толық

Төбемнен төңкерілген аспан кеуде

  • 0
  • 0

Төбемнен төңкерілген аспан кеуде,
Келеді ай дөңгелеп Асқар белге.
Жарасқан егіз әлем үндес тілмен,
Жұлдыздар түнгі шамдай шашқан жерге.

Толық

Бұлбұл, сенің әнің маған белгілі

  • 0
  • 0

Бұлбұл, сенің әнің маған белгілі,
Әнің сенің жасыл бақша, жер гүлі.
Саған таңсық емес сонша, сеземін,
Қырандардың аспандағы ерлігі.

Толық

Қарап көріңіз