Өлең, жыр, ақындар

Сырласамын өзім қалып өзіммен

  • 07.11.2021
  • 0
  • 0
  • 804
Сырласамын өзім қалып өзіммен,
Сырласпаған, мұңдаспаған кезім кем.
Мына өмірден көзін жұмған көп досым,
Жас боп ақты жүрегімнен, көзімнен.
Сырласыңмен болады өмір ғажайып,
Сырлас кетсе жыламаудың өзі айып.
Досым кеміп бара жатқан сияқты
Жарық оты жанарымның азайып.
Көк аспаннан төксе-дағы күн жарық,
Күйдіргендей аш-өзекті у барып.
Бір досыммен келем тағы қоштасып –
Қара жерді көз жасыммен суғарып...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақ сүт

  • 1
  • 0

Ақ сүт, алғашқы мен емген,
Аналық аспанды көкірек.
Қан тамыр айналған денеден,
Ембеймін сәби боп екі рет...

Толық

Жастық жайлы

  • 0
  • 0

Жастықтың бар қызуын құйып қанға,
Уақыттардың жүгін сап иықтарға.
Тулаған өр толқындай екпініңмен
Бүгіндер сен шықпаған биік бар ма.

Толық

Уақыт дария, тасып, тұнады

  • 0
  • 0

Уақыт дария, тасып, тұнады,
Өртеніп, іштен ғашық тынады.
Арман-ау,
Саған асықпаймын десем,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар