Өлең, жыр, ақындар

Қайрау

  • 27.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2208
Жетті енді!
Дүр сілкінер келді кезім,
Сенімнің сілтейінші жез күрегін.
Біреуден тілеп жүріп от алам ба,
Тұрғанда өз кеудемде өз жүрегім..
Жылғадай жылт-жылт етіп, зордан аққан,
Қашанғы жүремін мен қорғалақтап.
Сайрап бір, шарықтап бір кетер шақта,
Бұлбұлдай күмілжідім торда баққан.
Ырзамын мына нұрлы заманға да,
Ырзамын сөз түсінер адамға да.
Ұлы Абай өкінішпен кетті өтіп,
Ақылын тыңдата алмай надандарға.
Қайда да көрген жоқпын салқын қабақ,
Аға-іні қарсы алады жарқылдап-ақ.
Мен енді жіберейін аттың басын,
Жырымды отырғанда халық қалап!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ізгілік нышаны

  • 0
  • 0

Іні өседі ағасына сүйеніп,
Көкірегінен күмбір-күмбір күй өніп.
Бірін-бірі қолдап-қорғап жүретін,
Аға-ініге басымызды иелік.

Толық

Күнде кеңес

  • 0
  • 0

Қоңыр тірлік бойыма шақтағаным,
(Алда шығар күтулі бақ-таланым).
Тез ашылған «дос» құшақ сескентеді,
Жасырмаймын мен одан сақтанамын.

Толық

Бұл тірлікте

  • 0
  • 0

Бұл тірлікте басу үшін алға нық,
Жүру керек оң-солыңды қарманып.
Сын көзімен қарамасаң ортақа,
Сан соғарсың, талай-талай алданып.

Толық

Қарап көріңіз