Өлең, жыр, ақындар

Қайрау

  • 27.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2239
Жетті енді!
Дүр сілкінер келді кезім,
Сенімнің сілтейінші жез күрегін.
Біреуден тілеп жүріп от алам ба,
Тұрғанда өз кеудемде өз жүрегім..
Жылғадай жылт-жылт етіп, зордан аққан,
Қашанғы жүремін мен қорғалақтап.
Сайрап бір, шарықтап бір кетер шақта,
Бұлбұлдай күмілжідім торда баққан.
Ырзамын мына нұрлы заманға да,
Ырзамын сөз түсінер адамға да.
Ұлы Абай өкінішпен кетті өтіп,
Ақылын тыңдата алмай надандарға.
Қайда да көрген жоқпын салқын қабақ,
Аға-іні қарсы алады жарқылдап-ақ.
Мен енді жіберейін аттың басын,
Жырымды отырғанда халық қалап!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ізгілік

  • 0
  • 0

Шарлап бір жүрсем туған өлкені мен,
Қайда да өрлік көрем өркені кең.
Көркіңе көз тоймайды, о, туған жер,
Сен барлық жер біткеннің көркеміме ең?

Толық

Бастан кешіп...

  • 0
  • 0

Төңірегім мұнша неге тарылды,
Кешіп келе жатқандаймын жалынды.
Оңымды ор, солымды cop қоршап aп,
Тығырыққа тіреп қойды жанымды.

Толық

Қатарымнан қалмаспын

  • 0
  • 0

Абай айтқан - қартайғанда мол қайғың,
Мен де өзімше толғанамын, толғаймын.
Сұңқар болып саңқылдауға шамам жоқ,
Үнім баяу, шырылындай торғайдың.

Толық

Қарап көріңіз