Өлең, жыр, ақындар

Қарақия

  • 27.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2415
Қара нардай қасқайып тұрасың да,
Бұйра бұлтқа «өркешің» ұласуда.
Жолаушыны жеткізбей шаршатасың,
Бір асудан жетелеп, бір асуға.
Оңға-солға жолыңды шарып,
Бірте-бірте кетесің биікке алып.
Жоғарыдан төменге қарағанда,
Қалар бір сәт өмірің тұйықталып.
Төзімімді сынауға бекідің шын,
Алда жеті асуың - жеті мүшең.
Тас қамалды осы бір aшy керек,
Жетібай мен Өзенге жету үшін.
Тастағысы келгендей ықтырып бір,
Құрмет етсін дегендей тік тұрып кел.
Шомбыл мүсін, шоң мінез Қарақия,
Маңғыстаудың өрлігін ұқтырып тұр!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жетелейді ілгері

  • 0
  • 0

Дегендей боп қатарыңнан қалыспа,
Жолдар мені шақырады алысқа.
Беймәлім күш алып шығып үйімнен,
Қосады әкеп, ұлы дүбір жарысқа.

Толық

Ақынға арнау

  • 0
  • 2

Ей, Қойшыгүл, жастас емес, бастасым,
Бұршы бермен көңіліңнің қақпасын.
Тарпаң тағдыр сені аяусыз сынады,
Айтып қайтем, айтып қайтем басқасын.

Толық

Автопортрет

  • 0
  • 0

Болды кезім әр нәрсеге еліккен...
Енді қазір жас емеспін желіккен.
Қайда барсам, өзіме шақ орным бар,
Несібемді жеп келемін теріп мен.

Толық

Қарап көріңіз