Өлең, жыр, ақындар

Қарақия

  • 27.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2533
Қара нардай қасқайып тұрасың да,
Бұйра бұлтқа «өркешің» ұласуда.
Жолаушыны жеткізбей шаршатасың,
Бір асудан жетелеп, бір асуға.
Оңға-солға жолыңды шарып,
Бірте-бірте кетесің биікке алып.
Жоғарыдан төменге қарағанда,
Қалар бір сәт өмірің тұйықталып.
Төзімімді сынауға бекідің шын,
Алда жеті асуың - жеті мүшең.
Тас қамалды осы бір aшy керек,
Жетібай мен Өзенге жету үшін.
Тастағысы келгендей ықтырып бір,
Құрмет етсін дегендей тік тұрып кел.
Шомбыл мүсін, шоң мінез Қарақия,
Маңғыстаудың өрлігін ұқтырып тұр!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сағыныш

  • 0
  • 0

Таң қалар жерін алғаш басқан адам,
Мен жиі болып тұрам астанада.
Сонда да туған ауыл орны бөлек,
Мұны адам ұқпайды екен жаста ғана.

Толық

Жасампаз

  • 0
  • 0

Бір-бірінен ұзай қалса үш қадам,
Сағыныш кеп жүректерін қыстаған.
Жалғыз қалып жабығудың жөні жоқ,
Ынтымақпен күшті Адам.

Толық

Түйін

  • 0
  • 0

Алдыңнан арайланса арман асыл,
Соған бір жету үшін қарманасың.
Талайдың осы жолда таңы атып,
Талайлар соғып жүр ғой жарға басын.

Толық

Қарап көріңіз