Өлең, жыр, ақындар

Екі көз, екі дүние...

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 571
Жер аласа, аспан төсі тым биік,
Биіктегі жұлдыз-гүлдер әдемі.
Бірі жарық, бірі түпсіз тұңғиық,
Екі көзім – екі дүние әдемі...
Түнеремін... бір сөз естіп біреуден,
Таңым атса, кешімді сол кешіріп.
Бір көзім тұр, жарықтағы жіберген,
Қара – жерде, қателігімді өшіріп.
Тіл қатқандай әрбір төбе, әр қырат,
Маңдайымнан жібек самал сүйіп бір.
Сол көзімнен бұл дүние жарқырап,
Оң көзімнен ол дүние ұйып тұр...
Жырдан соқтым жан-жүректің күмбезін,
Ертеңімнің ертегідей әр таңы.
Жұлдыздарға ғашық болса бір көзім,
Бір көзімді жер құшағы тартады...
Ұшып келем, екі дүние ізімен,
Бұрылар жол, тығылатын қалқам жоқ.
Түн жамылған қылыш-айдың жүзінен –
Шұғылалы қорғайды Күн қалқан боп.
Бір дүниені біліп,
бірін білмедім,
Ішінде өмір сүргендеймін түрменің/
Дірілдесе бір көзімнен түн менің,
Бір көзімнен күлімдейді Күн менің.
Қай түске еніп кетерімді білмедім.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Келеді күн, кетеді күн шектелмей

  • 0
  • 0

Келеді күн, кетеді күн шектелмей,
Келер күнге кеткен күнім өткелдей.
Туып тағы тербеп жатыр, жер-ана,
Нәрестесін кінәсіз жас көктемдей!

Толық

Өтеді бәрі, бір ойды бір ой қозғайды

  • 0
  • 0

Өтеді бәрі, бір ойды бір ой қозғайды,
Бәсекелесіп, таулардан таулар озбайды.
Кешкі күннің шапағына шомылып
Қызыл шоқ бұлттар көгімде маздап, қоздайды...

Толық

Өлмес өмір, өзіңді сүйгендіктен жыр еттім

  • 0
  • 0

Өлмес өмір, өзіңді сүйгендіктен жыр еттім,
Тұрар дейсің мәңгілік көк аспанды тіреп кім/
“Жер анадай” жатқан бір табандардың астында,
Аяғы жоқ... тілі жоқ дүрсілдеген жүрекпін.

Толық

Қарап көріңіз