Екі көз, екі дүние...
Жер аласа, аспан төсі тым биік,
Биіктегі жұлдыз-гүлдер әдемі.
Бірі жарық, бірі түпсіз тұңғиық,
Екі көзім – екі дүние әдемі...
Түнеремін... бір сөз естіп біреуден,
Таңым атса, кешімді сол кешіріп.
Бір көзім тұр, жарықтағы жіберген,
Қара – жерде, қателігімді өшіріп.
Тіл қатқандай әрбір төбе, әр қырат,
Маңдайымнан жібек самал сүйіп бір.
Сол көзімнен бұл дүние жарқырап,
Оң көзімнен ол дүние ұйып тұр...
Жырдан соқтым жан-жүректің күмбезін,
Ертеңімнің ертегідей әр таңы.
Жұлдыздарға ғашық болса бір көзім,
Бір көзімді жер құшағы тартады...
Ұшып келем, екі дүние ізімен,
Бұрылар жол, тығылатын қалқам жоқ.
Түн жамылған қылыш-айдың жүзінен –
Шұғылалы қорғайды Күн қалқан боп.
Бір дүниені біліп,
бірін білмедім,
Ішінде өмір сүргендеймін түрменің/
Дірілдесе бір көзімнен түн менің,
Бір көзімнен күлімдейді Күн менің.
Қай түске еніп кетерімді білмедім.
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі