Өлең, жыр, ақындар

Рух

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 628
Өмірге өктем өкпелейтін кез өткен,
Соғады ұлып, отты дауыл өзектен.
Біртін-біртін ауыстырып орынын
Өтті бәрі... келеді ғасыр кезекпен...
Шексіздікке шексіз уақыт шарқ ұрып,
Екі иығынан дем алғандай алқынып.
Жер астына тамыр тартқан ағаштың -
Сабақтары аспанға тұр тартылып...
Біздер солай, жоқтан бар боп келген ек,
“Таяқ тебен” темір етік-теңге боп,
Өткеніме куәгер боп жер мен күн
Бірін-бірі айналуда дөңгелеп.
Жарық дүние, бесік әні, заман-ай,
Көшпелі бұлт, көшеді іздеп, жаңа жай/
“Таңбалы тас” тарихымды баяндап,
“Аңырақай” аңырап тұр анадай...
Таулар қалғып, жатыр тауды жастанып,
Өксиді өзен, өз арнасын кеш танып.
Жасыл қанат бұлбұл көктем жырлайды,
Өмір берген тамырларын еске алып.
Сездім бәрін, енді кіріп есім бір,
“Доллар” қуған оқымайды досым жыр.
Қан арқылы бабалардың рухы -
Ұрпағынан ұрпағына көшіп жүр.
Баба ғасыр жүрекке жүк артады,
Тағдырымның қандай сыйы бар, тағы
Бір-бірімен сабақтасқан байланып,
Тамыр жерге, жапырақ көкке тартады...
Тамыры жоқ...
Қайтем “жатқа” қол артып,
Қарайды олар, көзін маған алартып.
Баласына ауысқан ер-бабамның -
Ұлы рухын алмайықшы жоғалтып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

«Күледі» деп...

  • 0
  • 0

Күледі деп, иілсін, бастар иілген,
Күледі деп, безбеймін киіз үйімнен.
Қазақ екенім, шын болса, неге ұялам,
Қазақша сөйлеп, өз шапанымды киюден.

Толық

Кереңдік

  • 0
  • 0

Естуімше ел оны «есті» дейді,
Ескермеген, есірік, еш дүлейді.
Сыбырлағын, мейлің сен, айқайлағын,
Құлағы оның ештеңе естімейді...

Толық

Көрген түстей неге бәрі тез өтті

  • 0
  • 0

Көрген түстей неге бәрі тез өтті,
Өкінішім өртейді енді өзекті.
Жолыққанда, жылтыр-жеңіл сөзге емес,
Көзімізге берейікші кезекті...

Толық

Қарап көріңіз