Өлең, жыр, ақындар

Қос еңбеккер

  • 27.11.2015
  • 0
  • 0
  • 1983
Таң алды, жұрт ұйқыда, бұйығы маң,
Жүрекке тұр бір ғажап құйылып ән.
Ұялтып тастай ма деп келесі күн,
Отырмын түспей түннің иығынан.
Сан қағаз шимайланды, нөсерлеп тер,
(Кей «білгіш» бұл ісімді «бос ермек» дер).
Жыр жолын дәптеріме тізіп жатыр,
Шыдам мен шабыт деген қос еңбеккер.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ат пен машина

  • 0
  • 0

Жылқының шын бағасын беріп тұрып,
Алдық біз машинадан көлік мініп.
Шапшаңдық шылауында кете бардық,
Көңілге бір керемет желік кіріп.

Толық

Қырық бесінші жыл

  • 0
  • 0

Түнеріп сол күндерде тұрды аспаным,
(Таяғы тағдырдың ұрмас бәрін).
Қарсы алдым балалармен қатар барып,
Әкемнің жаудан қайтқан құрдастарын.

Толық

Ұлыма

  • 0
  • 0

Көз жасына беріп өстім жастан мән,
Сен жылайсың, еркелігің асқаннан.
Жер тепкілеп отырғанмен, ұлым-ау,
Айды қалай алып берем аспаннан...

Толық

Қарап көріңіз