Өлең, жыр, ақындар

Қос еңбеккер

  • 27.11.2015
  • 0
  • 0
  • 1996
Таң алды, жұрт ұйқыда, бұйығы маң,
Жүрекке тұр бір ғажап құйылып ән.
Ұялтып тастай ма деп келесі күн,
Отырмын түспей түннің иығынан.
Сан қағаз шимайланды, нөсерлеп тер,
(Кей «білгіш» бұл ісімді «бос ермек» дер).
Жыр жолын дәптеріме тізіп жатыр,
Шыдам мен шабыт деген қос еңбеккер.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құлайды

  • 0
  • 0

Кей адамның бағы жылдам өрлеген,
Бетіне оның ешкім жел боп келмеген.
Қайда барсын, сый-құрметке бөленіп,
Әрқашан да дайын тұрар төр деген.

Толық

Сенің үйіңде

  • 0
  • 0

«Жатпас та ешкім мұны теріс көріп,
Үйдегі үлкендермен көріс келіп».
Дегенде сүйіктім сен, шалқыдым ғой,
Алдымнан армандай бір өріс кеңіп.

Толық

Тырналар...

  • 0
  • 0

Тырналар көк төсінде тыраулаған,
Барады тастап түрлі сұрау маған.
Ақ бұлттар ақ қағаз да, түзу тізбек,
Өлеңнің жолдарынан бір аумаған.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар