Өлең, жыр, ақындар

Үндемедім...

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 711
Үндемедім...
Мұндайда дәрменсіз ғой тіл дегенің.
Айтарымды көзіммен айттым бірақ,
Түсіне алмай түкке де жүрген едің.
Әкелмеді қиял мен арман бақыт,
Сезім атты кеудеме қанжар батып.
Үндемедім, мен әлде қорықтым ба,
Асыл сөзді алудан арзандатып.
Сүйе білем, сұлуға қарай білем,
Аңсарым ең бір кезгі, арайлым ең.
Еркіндіктен осынау еш бөгетсіз,
Қамап ұстап, өзімді қалай жүрем?..
Ашып қойып көз деген айнаны ашық,
Құтылуды білмедім, қайда қашып.
Ортамызда бір өткір от ұшқындап
Үнсіз ғана өтерміз аймаласып.
Сырым болса өзің кеп айт, ұқпаған,
Әйелмін ғой… алдыңа қайтіп барам.
Сыбырлашы, самал боп ең болмаса,
Ең бір ыстық сөзіңді айтып маған…
Енді жол тар біздерге, кеше еркін ек,
Неге асығып соғасың, есер жүрек.
Күркіреші төбемнен бұлтты аспандай,
Көңілім тұр керемет нөсер тілеп.
Үндемедің…
Үндеместен сезімді тілмеледім.
Сүю деген, япыр-ау, осындай ма,
Бұл кезге дейін қалай білмегемін?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өлмес өмір, өзіңді сүйгендіктен жыр еттім

  • 0
  • 0

Өлмес өмір, өзіңді сүйгендіктен жыр еттім,
Тұрар дейсің мәңгілік көк аспанды тіреп кім/
“Жер анадай” жатқан бір табандардың астында,
Аяғы жоқ... тілі жоқ дүрсілдеген жүрекпін.

Толық

Қайтемін

  • 0
  • 0

Қайтемін
Ойда жоқта мен сені сүйіп қалдым, қайтемін,
Жоқ бұрынғы мінезім, тұйықталдым, қайтемін?
Қанипа Бұғыбаева

Толық

Жасыл көктем, барасың сырғып қайда

  • 0
  • 0

Жасыл көктем, барасың сырғып қайда,
Жазық белес мендегі сырды ұқпай ма.
Жасыл аспан бояулы жасыл дүние,
Жастығыма бір қадам жылжытпай ма?

Толық

Қарап көріңіз