Өлең, жыр, ақындар

Әупілдек

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 337
Қайранмын албырт қиял сол күнге мен,
Қияқтай тұлымшағы желкілдеген.
Мені алар «құбыжықтай» қорқушы едім,
Дауыстан таң атқанша әупілдеген.
Кешкі күн көкжиекке зорға батқан,
Ақсудың толқынына зер жалатқан.
Дауысы әупілдектің талып қана,
Естіліп тұратұғын жарқабақтан.
Ол қай құс, көрінбейтін кісіге анық,
Кеш түссе қызғаныштан іші жанып.
Бойына жатқандай ма, сіңіре алмай,
Ақсудың толқындарын ішіп алып.
Қайранмын сол жылдарға бала күнім,
Өз ойым өз тыншымды алатұғын.
«Әуіп», – деп биік жарды орынынан,
Аударып тастайтындай болатұғын.
Бір сәлем туған жерге жолдау үшін,
Көп болды мұңды сырға толғалы ішім.
Қайталап жарқабаққа соғатындай,
Бұл көңіл әупілдектің сол дауысын...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақын өлді

  • 0
  • 0

Ақын өлді...
Сөз етуде ел дарынын,
Көрсең оның қара киген аруын.
Жанып тұрып ойда жоқта мезгілсіз

Толық

Уақыт үні

  • 0
  • 0

Қозғалыс! Қозғалыс қой, уақыт деген,
Уақытпен үндескен бақытты өлең.
Өткел бермес өмірдің бір кісідей,
Ащысы мен тәттісін татып келем.

Толық

Мен егіліп алдыңда жылап тұрдым

  • 0
  • 0

Мен егіліп алдыңда жылап тұрдым,
Жария емес өзгеге жан-арыммен.
Ал сен болсаң, шылымды лақтырдың,
Өшіріп, үнсіз отын табаныңмен.

Толық

Қарап көріңіз