Өлең, жыр, ақындар

Құштарлық

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 5996
Екі келмес, бір-ақ келер өмір бұл,
Солмасын тек, солмасыншы көңіл-гүл.
Жанарымыз жұмылып бір кеткенше,
Жетелейді арман-сағым көгілдір.
Түссектағы күніне сан «жарысқа»,
Жүреміз біз ойда арманды дара ұстап.
Уысқа кеп түсті-ау деген сәтте ол,
Бір жалт беріп, кете барар алыстап.
Шаршап ұйықтап, оянамыз әлденіп,
Жолға тағы шақырады таң келіп.
Арман, шіркін, кетіп бара жатады,
«Мен мұндалап», әрбір жерден шаң беріп.
Болсын тіпті қаншама ол табанды,
Кезсін, мейлі, қалам менен даламды.
Осы жасқа келгенімше көргем жоқ,
Арманыма жеттім деген адамды.
Тағдырымыз етпесе де іштарлық,
Тірлікте бұл бітпейді екен іс барлық.
Ғұмыр бойы жеткізбейтін себебі,
Арман деген - өмірге осы құштарлық!.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Студенттік әзіл

  • 0
  • 0

О, бәтеңкем, қара жорға тұлпарым,
Көп жүрістен жұқарыпты-ау ұлтаның.
Күні бойы жортасың ғой, көтеріп,
Еркетотай аяқтардың бұлтаңын.

Толық

Қысқы сурет

  • 0
  • 0

Кенеттен қар жауғанда жапалақтап,
Баладай қуандым қол шапалақтап.
Бір әйдік Аяз ата келе жатты,
Мұрты аппақ, кірпігі аппақ, сақалы аппақ.

Толық

Жарыс

  • 0
  • 0

Тіршілікте ұлы дүбір - жарыс бар,
Меже шіркін бірте-бірте алыстар.
Өмір бойы мақсатына жете алмай,
Өтіп жатыр пенделер мен арыстар.

Толық

Қарап көріңіз