Өлең, жыр, ақындар

Құштарлық

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 5814
Екі келмес, бір-ақ келер өмір бұл,
Солмасын тек, солмасыншы көңіл-гүл.
Жанарымыз жұмылып бір кеткенше,
Жетелейді арман-сағым көгілдір.
Түссектағы күніне сан «жарысқа»,
Жүреміз біз ойда арманды дара ұстап.
Уысқа кеп түсті-ау деген сәтте ол,
Бір жалт беріп, кете барар алыстап.
Шаршап ұйықтап, оянамыз әлденіп,
Жолға тағы шақырады таң келіп.
Арман, шіркін, кетіп бара жатады,
«Мен мұндалап», әрбір жерден шаң беріп.
Болсын тіпті қаншама ол табанды,
Кезсін, мейлі, қалам менен даламды.
Осы жасқа келгенімше көргем жоқ,
Арманыма жеттім деген адамды.
Тағдырымыз етпесе де іштарлық,
Тірлікте бұл бітпейді екен іс барлық.
Ғұмыр бойы жеткізбейтін себебі,
Арман деген - өмірге осы құштарлық!.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шыбық аттан...

  • 0
  • 2

Тұрды әлем нәрестенің тыңдап әнін,
Сәбилік бесігінде "іңгәладым".
Еңбектеп, одан кейін жар жағалап,
Төсінде тәй-тәй тұрдым бұл даланың.

Толық

Бейтаныс ару

  • 0
  • 0

Қосылма, қосыл мейлің, еріктісің,
Түседі бірден көзге көрік, мүсін.
Ажары сол арудың тұрады ылғи,
Алматы апортының беріп түсін.

Толық

Бесінші белес

  • 0
  • 0

Десек тe табиғатта жарасым бар,
Мезгілдің айырайық арасын дәл.
Кеп-кеше жалт-жұлт еткен жігіт едім,
Ей, жылдар, қайда асығып барасыңдар.

Толық

Қарап көріңіз