Өлең, жыр, ақындар

Мұң

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 3525
Жүрегімде талай мұңның бар табы,
(Жас ұлғайса салмағы оның артады).
Қысымынан көп қайнаған қанымның,
Соңғы кезде желкем жиі тартады.
Мойынымды бұрғызбайды, сіресіп,
Жүйкелерім бір-бірімен тіресіп.
Бойымдағы күшім менен қуатты
Әкеткендей әлдекімдер үлесіп.
Шығам үйден сүйретіп құр сүлдемді,
Аулақтатып «одан-бұдан» іргемді.
Әр қадамды санап басар кез келіп,
Сыншы күндер алдан күтіп тұр ма енді?
Көңілімнің көк дөнені қайдасың?
Жастық өтіп, қалғансың-ау жай басып.
Арқыраған, жарқыраған кім-кім де,
Асыра алмас уақыттан айласын.
Айлар ағып, жылдар жылжып жатады,
Кеш ұғындым - жаныма сол батады.
Күпім қазір көкжиектен ерте асып,
Таңым болса, тым кештетіп атады.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сәуір

  • 0
  • 0

Танытты жайдарылық сәуір бүгін,
Соңына сақтаған-ау тәуір күнін.
Үйден бір жеңіл-желпі шығайыншы,
Түссінші иықтағы ауыр «жүгім».

Толық

Не керім?!.

  • 0
  • 0

Жүйкелері жаратылған темірден,
Біз қай кезде арылармыз жебірден?
Күннен-күнге келе жатыр көбейіп,
Момындардың ақысын жеп семірген.

Толық

Нәсіпқали Сисатовқа

  • 0
  • 0

Көңілімнің айдынына қаз қонып,
Өз-өзімнен жүрем кейде мәз болып.
Өмірімнің күзі кіріп тұрса да,
Қас қағымда қалғандайын жаз келіп.

Толық

Қарап көріңіз