Өлең, жыр, ақындар

Мұң

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 3829
Жүрегімде талай мұңның бар табы,
(Жас ұлғайса салмағы оның артады).
Қысымынан көп қайнаған қанымның,
Соңғы кезде желкем жиі тартады.
Мойынымды бұрғызбайды, сіресіп,
Жүйкелерім бір-бірімен тіресіп.
Бойымдағы күшім менен қуатты
Әкеткендей әлдекімдер үлесіп.
Шығам үйден сүйретіп құр сүлдемді,
Аулақтатып «одан-бұдан» іргемді.
Әр қадамды санап басар кез келіп,
Сыншы күндер алдан күтіп тұр ма енді?
Көңілімнің көк дөнені қайдасың?
Жастық өтіп, қалғансың-ау жай басып.
Арқыраған, жарқыраған кім-кім де,
Асыра алмас уақыттан айласын.
Айлар ағып, жылдар жылжып жатады,
Кеш ұғындым - жаныма сол батады.
Күпім қазір көкжиектен ерте асып,
Таңым болса, тым кештетіп атады.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Оралға оралғанда

  • 0
  • 0

Оралым, сол аязың, бораның да,
«Ақ тайлақ» ойнақтап жүр орамыңда.
Жүгіріп шықты, міне, қарсы алдымнан,
Асыққан баладайын қол алуға.

Толық

Бесінші белес

  • 0
  • 0

Десек тe табиғатта жарасым бар,
Мезгілдің айырайық арасын дәл.
Кеп-кеше жалт-жұлт еткен жігіт едім,
Ей, жылдар, қайда асығып барасыңдар.

Толық

Күдік

  • 0
  • 0

Көз ілдірмей тағы да бір таң атты,
Қайдасыңдар, тың ойларым қанатты?
Ертелі-кеш ақ қағазга үңілтіп,
Ақындарды құдай солай жаратты.

Толық

Қарап көріңіз