Өлең, жыр, ақындар

Өзіңе

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 1852
Жыр болып жүрегіме келіп кіріп,
Шығардың шырқау шыңға еліктіріп.
Қолыма пәк көңілмен ұстаттың-ау,
Тізгінін тағдырыңның сеніп тұрып.
Бұл өмір - көктеменің қысқа таңы,
Гүлдеймін жақсы деген шықса атағың.
Күн көзі түспей қалса, бүр жармаған,
Өзіңді бәйшешекке ұқсатамын.
Жыр арнап тұрам саған, қалқам, тынбай,
Бұл маған көп жүк артатындай.
Өлеңнің жолдарындай өрілген соң,
Өтерміз өмір бойы тарқатылмай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құлайды

  • 0
  • 0

Кей адамның бағы жылдам өрлеген,
Бетіне оның ешкім жел боп келмеген.
Қайда барсын, сый-құрметке бөленіп,
Әрқашан да дайын тұрар төр деген.

Толық

Ақбөбек пен Қайып

  • 0
  • 0

Махаббаттың тұрсын да тасып нұры,
Ақын ісі көрсету ашып мұны.
Ел аузында қалды ғой аңыз болып,
Ақбөбек пен Қайыптың ғашықтығы.

Толық

Экспромт

  • 0
  • 0

Қайғы келсе, қабағынан қар жауып,
Ілдіресің қыл мойынға дар бауын.
Түсінгенге бұл жолдарым теңеу ғой,
Нағыз адам болмақ, емес зарлауық.

Толық

Қарап көріңіз