Өлең, жыр, ақындар

Өзіңе

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 1841
Жыр болып жүрегіме келіп кіріп,
Шығардың шырқау шыңға еліктіріп.
Қолыма пәк көңілмен ұстаттың-ау,
Тізгінін тағдырыңның сеніп тұрып.
Бұл өмір - көктеменің қысқа таңы,
Гүлдеймін жақсы деген шықса атағың.
Күн көзі түспей қалса, бүр жармаған,
Өзіңді бәйшешекке ұқсатамын.
Жыр арнап тұрам саған, қалқам, тынбай,
Бұл маған көп жүк артатындай.
Өлеңнің жолдарындай өрілген соң,
Өтерміз өмір бойы тарқатылмай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мешейім

  • 0
  • 0

Кеп қалған сезім селін жасқамадым,
Тағы да ауыл жыры бастағаным.
Мен туған Мешей деген бір ауыл бар,
Сыртында Каменканың - Таскаланың.

Толық

Экспромт

  • 0
  • 0

Қайғы келсе, қабағынан қар жауып,
Ілдіресің қыл мойынға дар бауын.
Түсінгенге бұл жолдарым теңеу ғой,
Нағыз адам болмақ, емес зарлауық.

Толық

Қарақия

  • 0
  • 0

Қара нардай қасқайып тұрасың да,
Бұйра бұлтқа «өркешің» ұласуда.
Жолаушыны жеткізбей шаршатасың,
Бір асудан жетелеп, бір асуға.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар