Өлең, жыр, ақындар

Өлеңімен озады

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 1873
Жанғали Набиуллинге

Өмір бойы аруақ тұтып жыр атын,
Соған ғана бағыштаған мұратын.
Елеусіздеу жүріп жатты Оралда,
Қалың қазақ білетұғын бір ақын.
Түбінде бір кезек келіп әр үнге,
Біліп едім, еленерін елінде.
Залым заман перісі емес, халайық,
Өлең сөздің серісі отыр төрінде.
Талшыбыққа жол бастаған қарағай,
Таршылықта жол бастаған дарадай.
Өлең отын үрлеуменен келеді,
Тоқшылыққа, жоқшылыққа қарамай.
Қанағат қып ырыздыққа қолда бар,
Нағыз ақын тек өлең деп толғанар.
Күнде оны шаңға көміп кетеді,
Жүйткіп жүрген «Вольвалар» мен «Волгалар».
Жыр жинағын жаппас уақыт тозаңы,
Ол қашан да биіктіктен қол созады.
Бұл күндері жаяу жүрген ақындар,
Болашақта өлеңімен озады!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кішілік

  • 0
  • 0

Шығарып күміс кірпік Күнді іргеден,
Өткенін жиырма бестің білдірмеп ең.
Қырыңда қалған жалын шағымды ойлап,
Жайым бар сезім отын күнде үрлеген.

Толық

Егіздер

  • 0
  • 0

Текті ғана тартып туар негізге,
Жұбан-Жайық! Ұқсатам мен егізге.
Жұбан жырын санамызға сіңірсек,
Жайық барып құйып жатыр теңізге.

Толық

Қос домбыра

  • 0
  • 0

Адамзат ғұмыр кешпес босқа, сірә,
Бір ұрпақ, бір ұрпаққа қосқан мұра.
Қалдырған Құрекеңдер аманат қой,
Төріңде иықтасқан қос домбыра.

Толық

Қарап көріңіз