Өлең, жыр, ақындар

Өлеңімен озады

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 1907
Жанғали Набиуллинге

Өмір бойы аруақ тұтып жыр атын,
Соған ғана бағыштаған мұратын.
Елеусіздеу жүріп жатты Оралда,
Қалың қазақ білетұғын бір ақын.
Түбінде бір кезек келіп әр үнге,
Біліп едім, еленерін елінде.
Залым заман перісі емес, халайық,
Өлең сөздің серісі отыр төрінде.
Талшыбыққа жол бастаған қарағай,
Таршылықта жол бастаған дарадай.
Өлең отын үрлеуменен келеді,
Тоқшылыққа, жоқшылыққа қарамай.
Қанағат қып ырыздыққа қолда бар,
Нағыз ақын тек өлең деп толғанар.
Күнде оны шаңға көміп кетеді,
Жүйткіп жүрген «Вольвалар» мен «Волгалар».
Жыр жинағын жаппас уақыт тозаңы,
Ол қашан да биіктіктен қол созады.
Бұл күндері жаяу жүрген ақындар,
Болашақта өлеңімен озады!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Достық туралы

  • 0
  • 2

Достар! Достар! Мен сендерге қостым үн,
Сендер барда жоқ қой менің еш мұңым.
Достық болып оралады өзіме,
Өздеріңе жасап жүрген достығым.

Толық

Өкініш

  • 0
  • 0

Еркін өскен ұланы едім даланың,
Қалаға кеп, біртүрлі боп барамын.
Кінәламан, кінәламан ешкімді,
Өз мінімді өз бойымнан табамын.

Толық

Әке

  • 0
  • 2

Алға қарай басып келем нық қадам,
Дауылдарға арқа тосып ықтаман.
Әке, өзің от кешуге кеткенде,
Сәби екем қырқынан да шықпаған.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар