Өлең, жыр, ақындар

Өмір деген

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 18330
Бұзылған ба тіршіліктің ырғағы,
Қым-қиғаш боп құбылыстың түр бәрі.
Шақша басым шарадай боп жүр қазір,
Араласып ойдағы мен қырдағы.
«Жылмына» батып-шығып сауданық,
Біреулер жүр қалып күнде дауға мың.
Ал біреулер кеудесін құр соғады,
Білмей қалып, бастан бақыт ауғанын.
Жалған тірлік кім-кімді де алдайды,
Құрығыңа сырығыңды жалғайды.
Бір-бірінен айла асырып жүргенмен,
Жер бетінде ешкім мәқгі қалмайды.
Осы жайды бәріміз де білеміз,
Біле тұра, ойнап және күлеміз.
Өз-өзіңмен ой толғауға мұрша жоқ,
Ертелі-кеш бос сабылып жүреміз.
Өткендердің ізі жатыр жосыла,
Тыншырмыз біз сол ортаға қосыла...
Көз жұма, құпиясын айтайтын,
Өмір деген, өмір деген осы да!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Таба нан

  • 0
  • 0

Қойғандай қызыл-жасыл нұрга малып,
Көрінер қызғалдақтар қырдағы анық.
Шығысты таң шырайы зерлегенде,
Ешкітау шыға келер тұлғаланып.

Толық

Екі ұлым

  • 0
  • 0

Екі ұлым - екі құрыш қанатым,
Қос шырағым маңдайымда жанатын.
Жазатайым құлап түссем солар ғой,
Мен жетпеген жерлерге ұшып баратын.

Толық

Бір құрбыға

  • 0
  • 0

Қалды ма елде «жүрегің»,
Әйтеуір, құрбым, жүдедің.
Ойларға ауыр батасың,
Көз ілмей ұзақ жатасың.

Толық

Қарап көріңіз