Өлең, жыр, ақындар

Өмір деген

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 18519
Бұзылған ба тіршіліктің ырғағы,
Қым-қиғаш боп құбылыстың түр бәрі.
Шақша басым шарадай боп жүр қазір,
Араласып ойдағы мен қырдағы.
«Жылмына» батып-шығып сауданық,
Біреулер жүр қалып күнде дауға мың.
Ал біреулер кеудесін құр соғады,
Білмей қалып, бастан бақыт ауғанын.
Жалған тірлік кім-кімді де алдайды,
Құрығыңа сырығыңды жалғайды.
Бір-бірінен айла асырып жүргенмен,
Жер бетінде ешкім мәқгі қалмайды.
Осы жайды бәріміз де білеміз,
Біле тұра, ойнап және күлеміз.
Өз-өзіңмен ой толғауға мұрша жоқ,
Ертелі-кеш бос сабылып жүреміз.
Өткендердің ізі жатыр жосыла,
Тыншырмыз біз сол ортаға қосыла...
Көз жұма, құпиясын айтайтын,
Өмір деген, өмір деген осы да!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Оян - өскен ауылым

  • 0
  • 1

Жалғандық жалқынына боялмаған,
Жайым бар тек шындықтап ой ақтаған.
Кіндігі жұмыр жердің сияқтанып,
Әрдайым көрінеді Оян маған.

Толық

Кішілік

  • 0
  • 0

Шығарып күміс кірпік Күнді іргеден,
Өткенін жиырма бестің білдірмеп ең.
Қырыңда қалған жалын шағымды ойлап,
Жайым бар сезім отын күнде үрлеген.

Толық

Қырық бесінші жыл

  • 0
  • 0

Түнеріп сол күндерде тұрды аспаным,
(Таяғы тағдырдың ұрмас бәрін).
Қарсы алдым балалармен қатар барып,
Әкемнің жаудан қайтқан құрдастарын.

Толық

Қарап көріңіз