Өлең, жыр, ақындар

Өмір деген

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 18233
Бұзылған ба тіршіліктің ырғағы,
Қым-қиғаш боп құбылыстың түр бәрі.
Шақша басым шарадай боп жүр қазір,
Араласып ойдағы мен қырдағы.
«Жылмына» батып-шығып сауданық,
Біреулер жүр қалып күнде дауға мың.
Ал біреулер кеудесін құр соғады,
Білмей қалып, бастан бақыт ауғанын.
Жалған тірлік кім-кімді де алдайды,
Құрығыңа сырығыңды жалғайды.
Бір-бірінен айла асырып жүргенмен,
Жер бетінде ешкім мәқгі қалмайды.
Осы жайды бәріміз де білеміз,
Біле тұра, ойнап және күлеміз.
Өз-өзіңмен ой толғауға мұрша жоқ,
Ертелі-кеш бос сабылып жүреміз.
Өткендердің ізі жатыр жосыла,
Тыншырмыз біз сол ортаға қосыла...
Көз жұма, құпиясын айтайтын,
Өмір деген, өмір деген осы да!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бастан кешіп...

  • 0
  • 0

Төңірегім мұнша неге тарылды,
Кешіп келе жатқандаймын жалынды.
Оңымды ор, солымды cop қоршап aп,
Тығырыққа тіреп қойды жанымды.

Толық

Күйші

  • 0
  • 1

Қос ішек бір-біріне жалғады ұшқын,
(Пернелер буынындай нарқамыстың).
Күйші отыр қалың жұрттың құрсауында,
Елтімей сырлы сазға қалмады ешкім.

Толық

Терең мен тайыз

  • 0
  • 0

Біреулер жүр байлығына мақтанып,
Өз-өзінен жарылуға шақ қалып.
Бұл тірліктің құпиясын білсек те,
Kейде айтады бар шындықты ақтарып.

Толық

Қарап көріңіз