Өлең, жыр, ақындар

Сол баяғы қағазбенен, қаламмен

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 1898
Сол баяғы қағазбенен, қаламмен
Сырласамын, арасында алам дем.
«Қаладағы тіршілігің қалай?» деп,
Сынай қарап жатыр, әне, далам кеп.
Бірде өндіріп, бірде өндірмей ісімді,
Өтті күндер, сарқып бойдан күшімді.
Көп қайралған пышақтайын жұқартып,
Ой дегенің жүдетеді кісіңді.
Қарсы алдымнан кәріліктей «жау» шығып,
Өмірімді келе жатыр қаусырып.
Бәрінен де жерінемін кей кезде,
Отырамын өз-өзімнен таусылып.
Бірақ. Бірақ. Қиял қашан көз ілді,
Қайда қоям тіні нәзік сезімді?
Ораламын қазығыма қайтадан,
Серік етіп темір тектес төзімді.
Өтіп жатыр жайдары күн, мұнар күн.
Уақытқа, айтшы, қарсы тұрар кім!
Елікмінез өлең-қызга ғашық боп,
Өле-өлгенше өтетұғын шығармын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тырналар...

  • 0
  • 0

Тырналар көк төсінде тыраулаған,
Барады тастап түрлі сұрау маған.
Ақ бұлттар ақ қағаз да, түзу тізбек,
Өлеңнің жолдарынан бір аумаған.

Толық

Аға сыры

  • 0
  • 0

Бозбала інім, аға сырын ал тыңдап,
Мен де жүргем саясында салқын бақ.
Жүректегі жалын күшін ұқтырды-ау,
Жігіттіктің ақ семсері жарқылдап.

Толық

Бұл тірлікте

  • 0
  • 0

Бұл тірлікте басу үшін алға нық,
Жүру керек оң-солыңды қарманып.
Сын көзімен қарамасаң ортақа,
Сан соғарсың, талай-талай алданып.

Толық

Қарап көріңіз