Өлең, жыр, ақындар

Сол баяғы қағазбенен, қаламмен

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 1908
Сол баяғы қағазбенен, қаламмен
Сырласамын, арасында алам дем.
«Қаладағы тіршілігің қалай?» деп,
Сынай қарап жатыр, әне, далам кеп.
Бірде өндіріп, бірде өндірмей ісімді,
Өтті күндер, сарқып бойдан күшімді.
Көп қайралған пышақтайын жұқартып,
Ой дегенің жүдетеді кісіңді.
Қарсы алдымнан кәріліктей «жау» шығып,
Өмірімді келе жатыр қаусырып.
Бәрінен де жерінемін кей кезде,
Отырамын өз-өзімнен таусылып.
Бірақ. Бірақ. Қиял қашан көз ілді,
Қайда қоям тіні нәзік сезімді?
Ораламын қазығыма қайтадан,
Серік етіп темір тектес төзімді.
Өтіп жатыр жайдары күн, мұнар күн.
Уақытқа, айтшы, қарсы тұрар кім!
Елікмінез өлең-қызга ғашық боп,
Өле-өлгенше өтетұғын шығармын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бұл тірлікте

  • 0
  • 0

Бұл тірлікте басу үшін алға нық,
Жүру керек оң-солыңды қарманып.
Сын көзімен қарамасаң ортақа,
Сан соғарсың, талай-талай алданып.

Толық

Немере

  • 0
  • 0

Мені күнде қуанышқа бөлеген,
Тәй-тәй тұрып келе жатыр немерем.
Күндіз естен, түнде түстен шықпайды,
Тәтті еді, тәтті еді не деген!

Толық

Экспромт

  • 0
  • 0

Қайғы келсе, қабағынан қар жауып,
Ілдіресің қыл мойынға дар бауын.
Түсінгенге бұл жолдарым теңеу ғой,
Нағыз адам болмақ, емес зарлауық.

Толық

Қарап көріңіз