Өлең, жыр, ақындар

Сол баяғы қағазбенен, қаламмен

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 1950
Сол баяғы қағазбенен, қаламмен
Сырласамын, арасында алам дем.
«Қаладағы тіршілігің қалай?» деп,
Сынай қарап жатыр, әне, далам кеп.
Бірде өндіріп, бірде өндірмей ісімді,
Өтті күндер, сарқып бойдан күшімді.
Көп қайралған пышақтайын жұқартып,
Ой дегенің жүдетеді кісіңді.
Қарсы алдымнан кәріліктей «жау» шығып,
Өмірімді келе жатыр қаусырып.
Бәрінен де жерінемін кей кезде,
Отырамын өз-өзімнен таусылып.
Бірақ. Бірақ. Қиял қашан көз ілді,
Қайда қоям тіні нәзік сезімді?
Ораламын қазығыма қайтадан,
Серік етіп темір тектес төзімді.
Өтіп жатыр жайдары күн, мұнар күн.
Уақытқа, айтшы, қарсы тұрар кім!
Елікмінез өлең-қызга ғашық боп,
Өле-өлгенше өтетұғын шығармын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жүрегімді шымшылап...

  • 0
  • 0

«Нұрлы өмірден көсіп алар аздай жыр, -
Дер біреулер, - көптен өлең жазбай жүр.
Төбесінен айналды ма шабыт-құс,
Қайтып жатқан ққздай бір».

Толық

Арман

  • 0
  • 1

Өміріңнің шығатұғын төрі қып,
Жүру керек бір мақсатқа беріліп.
Арман шіркін жетелейді адамды,
Бірдежақын,бірде алыстап көрініп.

Толық

Еске түсірейікші

  • 0
  • 0

Тұнжырап жүруші еді дана жүздер,
(Қасірет көңілдерге салады іздер).
Қайысты қабырғасы қалың елдің,
Соларды көріп өскен бала - біздер.

Толық

Қарап көріңіз