Өлең, жыр, ақындар

Дау

  • 08.06.2022
  • 0
  • 0
  • 529
Өрт сияқты көзi жоқ,
мен бiр сұмдық дау көрдiм,
тоқтам айтар сөзi жоқ
iштен шыққан жау көрдiм.
Ант пенен
серт өлiп,
көз аша алмай сорлаудан, –
жатты дейсiң өртенiп
бiр қауым жұрт сол даудан.
(Бiлдiрместен сезгенiн
жеттi әзәзiл сап етiп)
Бәтуәлi сөздерiм
жанып кеттi лап етiп.
Қақ айырылып қосағың,
қақ бөлiндi арманың.
Ойран болып ошағың,
түстi ортаға шаңырағың.
Жан өртенiп,
мұңданды, –
Не iстейсiң? –
күйiнем!
Қара күйе күл қалды
ынтымақтың үйiнен.
Ақыл-есiм шатысты
Қапаландым,
егiлдiм...
Сол бiр даудан шоқ түстi
өзегiне елiмнiң!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дүние не боп барады?

  • 0
  • 0

Менiң осы жерiме
Ойсылқара бабамыз
Қасиетiн арттырып
Қара нарын шөктiрген;

Толық

Қуат жыры

  • 0
  • 0

Еңкiп-еңкiп соққанда
Таудың денесiнен
Тастар бұршақ боп құйылды.
Серпiп-серпiп соққанда

Толық

Қыстың соңғы күнінде жазылған өлең

  • 0
  • 0

Ертең көктем —
көз алдымда нұр аппақ,
көктем неткен қуатты-ақ.
«Көктем» деген сөзден түскен сәулеге

Толық

Қарап көріңіз