Өлең, жыр, ақындар

Тасқалама

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 4151
Туған жер, теңдесі жоқ дара бағым,
Сенде өткен күндерімді санамадым.
Есігін жүрегімнің айқара ашып,
Армансыз ой-қырыңды араладым.
Сапарым сағынышсыз бастала ма?
(Мен мұны ұқпаппын жаста ғана).
Келмесем, қапаланып қала ма деп,
Aт басын жиі бұрам Тасқалаға.
Жер емес, баратұғын ара қонып,
Жатпайды ешкім мені дара көріп.
Тербеткен бесігімді әжелер бар,
Сондықтан кетем кейде бала болып...
Демеймін жұртты ауызға қаратайын,
Тырысам, көрінуге қарапайым.
Тасқалам, қолтығымнан демеп жібер,
Сүрініп кетер болсам, жазатайым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кезек

  • 0
  • 1

Кезегімен күн батып, түн болады,
(He қымбат бар десек тe таң нарқын).
Кей уақытта көңілге мұң қонады,
Болсаңдағы қаншама ақжарқын жан.

Толық

Бесінші белес

  • 0
  • 0

Десек тe табиғатта жарасым бар,
Мезгілдің айырайық арасын дәл.
Кеп-кеше жалт-жұлт еткен жігіт едім,
Ей, жылдар, қайда асығып барасыңдар.

Толық

Ғабдолла Тоқай

  • 0
  • 0

Болмас бұған ешкімнің де таласы,
Қазақ, татар бір атаның баласы.
Абай, Тоқай ағайынды ақындар,
Егіз елдің екі бірдей данасы.

Толық

Қарап көріңіз