Өлең, жыр, ақындар

Асық

Сені алғаш кезіктіргем күзде мен,
Тынысыңа еруші еді мұз денем.
Сендік көңіл қаласа да өзгені,
Мен әлі үмітімді үзбегем.

Амал нешік, барлығына төземін.
Қызғаныштан өртенсе де өзегім.
Сен қазір жанындасың өзгенің,
Айтпасаң да бәрін іштей сеземін.

Бәрі есімде...
Таныс көше, таныс маң.
Осы маңда сенімен алғаш танысқам.
Самайыма сағыныштан ақ түсіп,
Сарайыңа қарап тұрмын алыстан.

Болғасын ба менен биік шоқтығың,
Сені аңсаумен өтіпті ғой көп күнім.
Маған жүзік алмады деп ренжіме,
Білесің ғой жағдайдың жоқтығын.

Өміріңнің беттерінен өріп нұр,
Көп ұзамай бақытыңды жолықтыр.
Біз бірге бола алмаймыз, белгілі
Қу дүние арамызды бөліп тұр.

Асықпын...
Сенен оны жасырман.
Күзгі самал өбуші еді шашыңнан.
Ақылым ұшқан соң ба басымнан,
Жыр жазуды әдет қылдым жасымнан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ғашықтық жыры

  • 0
  • 0

Ғашықтық па?
Кеттім одан безіп мен,
Бұрын оның мехнатын сезіп пе ем?
Ғашықтықтан жылымапты жүрегім,

Толық

Өзіңсіз

  • 0
  • 0

Бір күнім өтсе өзіңсіз,
Сезінем өзімді көңілсіз.
Жан едім неткен төзімсіз,
Сөзімді ұқшы тек үнсіз.

Толық

Намаз заман

  • 0
  • 0

Уақыты бұзылып жүр намазымның,
Қаншама рет намазды қаза қылдым.
Тарқағаны осы ма базарымның,
Дүниеге ауғаны назарымның.

Толық

Қарап көріңіз