Өлең, жыр, ақындар

Ақ айдын айырбас боп тас қалаға

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 4037
Ақ айдын айырбас боп тас қалаға,
Тұрсам да жанға жайлы баспанада.
Парлатып көздің жасын Жайыққа ұшқан
Мен, апа, секілдімін ақ шағала.
Тапқанша сол жағадан аңсағанын,
Жүрегім құса болып қаншама күн,
Жеткенде ұмытамын қуаныштан
Қауырсын қанатымның шаршағанын.
Кеткенмен самғай ұшып қияға асқар,
Санама уақыт елес жия бастар.
Күткендей Ақ Жайықтың жағасында
Баяғы үлпілдеген ұяластар.
Айдынның аңсап таза таңғы лебін,
Елжіреп ел дегенде жан-жүрегім.
Жан-апа, сол Жайыққа сен кеткелі
Қайтейін, барғым келмей қалды менің.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақ құйын болсаң мені де кет бір тербетіп

  • 0
  • 0

Ақ құйын болсаң мені де кет бір тербетіп,
Ауырса жаның дауылдарға ал емдетіп.
Көлденең сөзге құлағың салма, пендеде
болуы мүмкін кем-кетік.

Толық

Аға, кезіп сен өткен жыр алаңын

  • 0
  • 1

Аға, кезіп сен өткен жыр алаңын,
Қажет болса мінбеге шыға аламын.
Бала көңіл, момақан «қазақ» деген
Елдің қызы болғанға қуанамын.

Толық

Ақ шыңдар

  • 0
  • 0

Жанымды еліктірген дала, сағым,
Бар менің бала шағым, болашағым.
Сендермен таласпаймын, асқар шындар,
Сендерден әлденеше аласамын.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар