Өлең, жыр, ақындар

Күрең домбыра

  • 31.12.2021
  • 0
  • 0
  • 667
Жыр - тұлпардың тұяғының дүбіріндей екпінді
Тебірентпей қоймайтұғын сөз ұғатын тектіңді.
Жыр толқытса ақыныңды әсерлі өлең өретін,
Шанағынан шашыратып шуақты әуен төгетін,
Қанатындай пырағыңның жоғалтпаған киесін,
Күрең шанақ домбыраңыз жоқтап тұрар иесін.
Қайғы орнатып басыңызға жүректе мұң кілкісе,
Көкіректі шер қысып бір, жанарға жас іркілсе,
Уайымның мұхитынан шер топаны селдесе,
Салың сеңге соқтығысып, шайқаларсың ендеше.
Мұндай сәтте мұңаймашы, шақыр досты қонаққа,
Беу-беу қағар бақсыдайын соз қолыңды шанаққа.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жалғыз жалбыз...

  • 0
  • 0

Арна жатыр тартылып, суы құрғап,
Кеше ғана кемерге сыймай тұрған.
Көпір салып қойыпты, атын жазып
«Құрғақ өзен» аталып, көзі құрыған.

Толық

Қызыл шатқал, қызыл шатқал...

  • 0
  • 0

Жан-жағың құз, қызыл шатқал,
Өрлеп кімдер жетіп еді?
Күнгей шатқал биігіңнен
Еңлік тере кетіп еді,

Толық

Аға рухымен сырласу

  • 0
  • 0

Сенің жарың отырса,
Ойша өзіңмен сырласып,
Ойша өзіңмен мұңдасып,
Керегі жоқ тіл қатып,

Толық

Қарап көріңіз