Өлең, жыр, ақындар

Күрең домбыра

  • 31.12.2021
  • 0
  • 0
  • 550
Жыр - тұлпардың тұяғының дүбіріндей екпінді
Тебірентпей қоймайтұғын сөз ұғатын тектіңді.
Жыр толқытса ақыныңды әсерлі өлең өретін,
Шанағынан шашыратып шуақты әуен төгетін,
Қанатындай пырағыңның жоғалтпаған киесін,
Күрең шанақ домбыраңыз жоқтап тұрар иесін.
Қайғы орнатып басыңызға жүректе мұң кілкісе,
Көкіректі шер қысып бір, жанарға жас іркілсе,
Уайымның мұхитынан шер топаны селдесе,
Салың сеңге соқтығысып, шайқаларсың ендеше.
Мұндай сәтте мұңаймашы, шақыр досты қонаққа,
Беу-беу қағар бақсыдайын соз қолыңды шанаққа.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қорқыныш

  • 0
  • 0

Жұлдыз арман болмай қалды,
Көктен жерге түскелі.
Қол созғандар ұстап алса,
Кепиетті деп пе едің?

Толық

Екі сөйлем

  • 0
  • 0

Жоқтаушысы ар мен биік намыстың
Ақын отыр суыртпақтап
тін тарқатып талшығынан жүректің,
дүниенің бүтіндемек жыртығын,

Толық

Жыландыға барғанда...

  • 0
  • 0

Қыз ерітер жүректен мұзды деуші еді,
Жылатуға болмайды қызды деуші еді,
Сағынышпен келгенде қыз төркінге
Сыбағасы сақтаулы тұрды деуші еді.

Толық

Қарап көріңіз