Өлең, жыр, ақындар

Жын мен жыр

  • 31.12.2021
  • 0
  • 0
  • 418
(Біржан салдың рухына)
Еліріп емес, еңіреп
ақындар туды, ақындар!
Ақынды шабыт қысқанын
ұғыпты қашан жақындар!
Кісенге қолын қидырып,
«жын буған» басын идіріп,
Сүлесоқ күйде сүлдерін
сүйретіп, «есін жидырып»,
Қалыпқа салып қалқайтқан -
жазулы тарих-салт айтқан.
Өзгерген содан не көрдім –
«арқасыз» қалған ақыннан
арқасыз туған жыр көрдім,
Жыр киесі атанған,
қағынып келіп ақынға,
қаңғып бір жүрген «жын» көрдім.
Жыр оқу – әріп тану ма,
үйрендік қалыптануға,
Жағалап жүрген жын көрсем –
құмармын «сауға» сұратып,
жыр-мәйек алып қалуға!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жесірдің мұңы мәңгілік

  • 0
  • 0

Жесірдің мұңы мәңгілік
Атпайды екен таң күліп.
Жесірдің күні мұнардай
Тарқамайтын тұмандай.

Толық

Қысқы бақта

  • 0
  • 0

Төңіректі қырау қымтап қыс келді,
Жер менен көк әппақ шаңқан түске енді.
Ақ сәукеле, сұлу мүсін – жарастық,
Кербез сұлу жасыл шырша түрленді.

Толық

Тыныштық

  • 0
  • 0

Құлаққа ұрған танадай
Орнады келіп тыныштық!
Қыздарым кетіп барады
Жүрекке дәру, тым ыстық...

Толық

Қарап көріңіз