Өлең, жыр, ақындар

Қайым ағаның қазасын естігенде

  • 03.01.2022
  • 0
  • 0
  • 924
Мәңгілік сапарына бұрып бетті –
Дегенде Қайым ағаң жүріп кетті.
Қабынып жан-жүрегім қара бұлттай,
Жанардан сел-жаңбырын үріп төкті.

Қарадым жалтақ-жалтақ жан-жағыма,
Өкіндім қапы айрылып қалғаныма.
Неліктен сыймай кеттің маңдайыма,
Бұл жалған Ұлылыққа тар ма мына?!

Пір тұтқан ерлігіңді ел боп сенің,
Ұрпағы ең Батыр Баян, Еркөкшенің.

Ажалды айбатыңмен қаймықтырып,
Алашқа қайта айналып келмек пе едің?..
Жатсынбас алысты да, жақынды да,
Жан аға, парасатты, ақылды да.
Неліктен тым асығыс атқа қондың,
Қасына Ұлы Мұхаң шақырды ма?

Қасына дос, бауырың шақырғасын,
Бармасаң өзіңіздей батырға сын.
Айта бар бізден сәлем Ұлылыққа,
Бақилық енді соның қасындасың.

Жалығып жүрісінен жабылардың,
Сарғайып мен өзіңді сағынармын.
Аспаннан ақ жұлдыздай ағып түсіп,
Қасыңнан шақырғанда табылармын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Басы жоқ бөрік

  • 0
  • 0

Айныған Арал толмаса,
Аққуы келіп қонбайды.
Айнала қорған болмаса-
Айдала пана болмайды.

Толық

Ақылды аю

  • 0
  • 0

Асар тауын, қонар жерін жобалап,
Алуға оның мұршасы жоқ. Обал-ақ.
Арты – ақ боран,
Алды – Атажұрт аңсатқан,

Толық

Малшы ауылдың шетінде

  • 0
  • 0

Малшы ауылдың шетінде,
Бір әжей тұр жол қарап.
Ақ бетеге бетінде,
Бөдене жүр жорғалап.

Толық

Қарап көріңіз