Өлең, жыр, ақындар

Түйсік

  • 04.01.2022
  • 0
  • 0
  • 734
Алтын-ай,
Жұлдыз-жауһар
Қырмызы-күн.
Кигізді саусағыма жыр-жүзігін.
Аспанға алып ұшты періштелер
Демінен жаратылған үр қызының.
Қара бұлт -жабағы жүн түтіп өтем,
Құс жолы- құстың тамған сүті ме екен?!
Елдегі сапарымды қоя тұрып
Ғарышқа қол созамын шүкір етем.
Қараймын кең дүние келбетіне,
Қатар жүр зиялысы, жендеті де.
Бір кезде Алдар Көсе ат қып мінген
Шайтанның тұқымы бар жер бетінде.
Арғы жағым кетеді жүген жұлқып,
Бір сәтке жерге түсем , сілем құртып.
Жай таппай жай оғындай түйілемін
Кетердей түйсігімді түлен түртіп...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жасадың жасауыңды жақұт жырдан

  • 0
  • 0

Апа емес, аға деуім жарасады,
Орныңа қай азамат таласады?!
Ұлым деп, ұрты толып, сүйер сені,
Қазақтың қасиетті қара шалы.

Толық

Әкеммен әңгіме

  • 0
  • 0

Биіктен сөз аламын өз атымнан,
Ақынмын көкіректен сөз атылған.
Сонда да ойлап тұрсам, асыл әке,
Өзіңнен қылығым жоқ оза туған.

Толық

Мұрагер

  • 0
  • 0

Өзің болып келеді арман жырым,
Жүрегімнің отына қарғам, жылын.
Менің алғаш кітабым шыққан жылы
Сенің тұңғыш мектепке барған жылың.

Толық

Қарап көріңіз