Өлең, жыр, ақындар

Жайық жағасында

  • 05.01.2022
  • 0
  • 0
  • 767
Қиын ғой өмір әманда,
Қойдым-ау мұңнан айықпай.
Отырмын келіп жағаңда
Иесіз қалған қайықтай.
Мен сенің келіп жаныңа,
Сан рет, Жайық, сыр ашқам.
Уақыт жылдам ағады, ә,
Куә ғой оған Күн, Аспан.
Көлеңке салып көзіме,
Еңкейді күннің шапағы,
Айтпақ па құстар әлдене,
Шуласып неге жатады?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сары желдің сарсылды сағынышы

  • 0
  • 0

Сары желдің сарсылды сағынышы,
Ақпа суға толғанда ағын іші.
Шартараптан шаттығын таба алмады
Шарықтаған даланың тағы құсы.

Толық

Зәулім сарайлар, патша көңілдер құралып

  • 0
  • 0

Зәулім сарайлар, патша көңілдер құралып,
Теңіздей лықсып, айналтып басты тұр анық.
Дауылдай көлбеп, ауылдай тербеп, әндетіп,
Келеді басқа данышпан ойлар бір алып.

Толық

Қайран менің күндерім, құлаш керген

  • 0
  • 0

Қайран менің күндерім, құлаш керген,
Қанатының қағысы ұласты өрмен.
Жырларымнан жер-жаһан жалау ұстап,
Мекен-жайын бақыттың сұрасты елден.

Толық

Қарап көріңіз