Өлең, жыр, ақындар

Жайық жағасында

  • 05.01.2022
  • 0
  • 0
  • 894
Қиын ғой өмір әманда,
Қойдым-ау мұңнан айықпай.
Отырмын келіп жағаңда
Иесіз қалған қайықтай.
Мен сенің келіп жаныңа,
Сан рет, Жайық, сыр ашқам.
Уақыт жылдам ағады, ә,
Куә ғой оған Күн, Аспан.
Көлеңке салып көзіме,
Еңкейді күннің шапағы,
Айтпақ па құстар әлдене,
Шуласып неге жатады?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жылымық

  • 0
  • 0

Күн дегенің күн де емес, жылтыраған бір шырақ,
Бауырымен жорғалап, әрең жетті күншуақ.
Тасасында таулардың созылып бір жатты да,
Көлеңкелер етегі жиылмады бір шұбап.

Толық

Елемей қарашаның қарсылығын

  • 0
  • 0

Елемей қарашаның қарсылығын,
Сен менің тамызым боп қалшы, күнім.
Күзгі бақ түкпірінде қалып қойған
Күндерді жапырақтан аршы бүгін.

Толық

Сіз кеткенін айта алмастан ешкімге

  • 0
  • 0

Сіз кеткенін айта алмастан ешкімге,
Өксік үні араласып кешкі үнге...
Сәуір, мамыр... естен танған кескінде,
Ақша бұлттың ауылына көштің бе?

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар