Өлең, жыр, ақындар

Жайық жағасында

  • 05.01.2022
  • 0
  • 0
  • 1014
Қиын ғой өмір әманда,
Қойдым-ау мұңнан айықпай.
Отырмын келіп жағаңда
Иесіз қалған қайықтай.
Мен сенің келіп жаныңа,
Сан рет, Жайық, сыр ашқам.
Уақыт жылдам ағады, ә,
Куә ғой оған Күн, Аспан.
Көлеңке салып көзіме,
Еңкейді күннің шапағы,
Айтпақ па құстар әлдене,
Шуласып неге жатады?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жоғалмаған желкен

  • 0
  • 0

Тағы да бір тірліктің күресі артып,
Жеңілістен Жеңіс кеп іле шалқып,
Әлжуаздар мүсіркеп аяғаннан
Қызғаныштан күйгенің мың есе артық.

Толық

Алыстарға апар мені, ақ үміт

  • 0
  • 0

Алыстарға апар мені, ақ үміт,
Сыңар бұлттың қанатына таңылып.
Шашын жайып қара түндер келгенде,
Жалғыздықтың жырын жаздым жабығып.

Толық

Аппақ шатыр тігілген

  • 0
  • 0

Аппақ шатыр тігілген
Ақ келінді күтеді.
Иіліп, бел бүгілген
Келін әулет құты еді.

Толық

Қарап көріңіз