Табылғанда көңілдің аңсағаны

Табылғанда көңілдің аңсағаны,
Үн қосқанда жанымның сан шанағы,
Жер бауырлап қара бұлт қалса - дағы,
Сәуірдегі соққанда таң самалы,
Мамыр келіп жеткенше қаншама әлі!

Мен күтемін, күтуден жалықпағам,
Шынайылық секілді анық маған.
Үйі, күйі алтынға малынса да
Көркеудені қайтемін ән ұқпаған?
Тылсым күштің жүргенде жетегінде
Қазақстан қарайды танып маған.


Жарық сәуле тұнғанда бір ғаламда,
Шырылдаумен жүрмеймін шырғалаңда.
Тілемейді деймісің тыныштықты
Беймаза түн ұйқымды ұрлағанда.
Парасат пен паң ойлы пайымдылық
Барлығы да бірігіп тұр бағамда.
Көз алдымда көлбеңдеп кәусар ғалам,
Қайран менің көңілім тау шарлаған.

Тіршіліктің мазмұнды келді мәні,
Құлағымда үздіккен желдің әні.

Аппақ сирень бұрқырап бау - бақтағы,
Тамылжыды дүние аулақтағы.

Тербетеді әуеннің ырғақтары,
Жүрегімде оқылды жыл хаттары.

Таусылмайтын парыздың өтемінде
Ғұмыр кештім сағыныш мекенінде.

Балаң күнім балағын түріп алып,
Ақ кемелер ұзады ыңыранып.

Не көрмедім, не ғажап естімедім,
Аспанымда ақша бұлт көшті менің.

Аппақ қайың желменен ырғаларда,
Қағаз қайық қалтылдар жылғаларда.

Қас қағымдай бал шағы дараланып,
Қайран мезгіл өзен боп барады ағып.

Сол өзенге ілескен жаңқамын мен,
Маржан тасын тізейін алқаның мен.

Құшағымда әз ғалам тербеледі,
Қондырмады қанатым жерге мені.

Мөлдір бұлақ, таңдайда кәусар дәмі,
Менің патша көңілім тау шарлады.

---