Өлең, жыр, ақындар

Шұбырынды ұласып ақ табанға

  • 13.01.2022
  • 0
  • 0
  • 447
«Шұбырынды ұласып ақ табанға»,
Жердің бетін топан су қаптағанда,
Ғашық қылған Абайды ару Тоғжан
Ақ күміске маңдайын қақтағанда,
Көкшіл теңіз сапырып толқындарын,
Айдың нұры тербелді ақ бағанда.
Қыз ілгенде иыққа құмырасын,
Құмыралы күндердің сыры басым.
Шыр айналған ұршығын қолына алып,
Зымырасын алтын күн, зымырасын.
Ақшыл толқын аймақта тербетілген,
Тұман билеп барады жер бетімен.
Аққу біткен айдында қалқып ұшып,
Ақ періште қанатын серметумен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аттаныс

  • 0
  • 0

Бала ақын тұла бойын діріл басып,
Қолында жыр дәптерін үңілді ашып.
Асыққан қызын жолдан бөгей берді
Әжелер әлденені ырымдасып.

Толық

Мына күн неге мені тоңдырады

  • 0
  • 0

Мына күн неге мені тоңдырады,
Көктемнің көп еді ғой мөлдір әні.
Жанары жағалаудың жалбарынып,
Әлдене айта алмады көл құрағы.

Толық

Қолтаңба

  • 0
  • 0

Тірлікке кімдер келіп, кім кетпеген,
Жанбысың жүрегіңді күн кептеген?
Кеудеңді жейде қылып желге жай да,
Түймеле алтындаған ілгекпенен.

Толық

Қарап көріңіз