Өлең, жыр, ақындар

Құстарға жем бергенді ұнатамын

  • 14.01.2022
  • 0
  • 0
  • 611
Құстарға жем бергенді ұнатамын,
Өйткені баласымыз бір атаның.
Құстың да, адамның да қанаты бар,
Қонатын тұғыры бір – ұлы Отаным.
Тұман ба? Ештеңе етпес, күн ашылар,
Өйткені ақ бұлақтың тұмасы бар.
Адамдар, құсты көрсең, жем беріңдер,
Тойынсын, олардың не кінәсі бар?
Құстар да ұнатады баптағанды,
Аялап, алақанда сақтағанды.
Құстарға жем беріңдер, өтінемін,
Қонғанда тұғырына ақ тағанды.
Өшпейді қар бетінде қалатын із,
Тоңбасын құс секілді қанатымыз.
Адамдар, құсқа қолмен жем беріңдер.
Көбейсін жер бетінде санатымыз.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен анамның әлдиімен өскенмін

  • 0
  • 0

Мен анамның әлдиімен өскенмін,
Мен әкемнің айбарынан сескендім.
Тыным таппай кеңістікті шарладым,
Жүрдек мезгіл тұсауымды кескен күн.

Толық

Мына күн неге мені тоңдырады

  • 0
  • 0

Мына күн неге мені тоңдырады,
Көктемнің көп еді ғой мөлдір әні.
Жанары жағалаудың жалбарынып,
Әлдене айта алмады көл құрағы.

Толық

Шұбырынды ұласып ақ табанға

  • 0
  • 0

«Шұбырынды ұласып ақ табанға»,
Жердің бетін топан су қаптағанда,
Ғашық қылған Абайды ару Тоғжан
Ақ күміске маңдайын қақтағанда,

Толық

Қарап көріңіз