Қара өлең
- 0
- 0
Қара арғымақ жалын құшты,
Қамығады қалың ел.
Сағыныштың суын жұтып,
Сарғаяды сары бел.
Мейірім тұрды демін ішіне алып
Мейірім тұрды демін ішіне алып,Жанында күлімдеген кісі қалып.
Шайқалып шаттық тұрды шыр айналып,
Алтын нұр аппақ айдан ішіп алып.
Шайқалып шаттық нұры Шардараның,
Бақытын әнге қосты бар қаланың.
Бидайлы Сарыарқаны ұйқы қысты,
Тия алмай сарқырама сарнағанын.
Ақ жаңбыр төкті, төкті, құйды айыпты,
Билетті «Боз жорғаға» бидайықты.
Шырайлы шамшырақтар жарқырады,
Шытырман шумақтардан шимай ұқты.
Оянып нәрестелер құрсақтағы,
Бұлқынып боз таңдардың бүр шақтары.
Беймезгіл дүрсіл қағып құрғыр жүрек,
Себебін айтпай қойды, сыр сақтады.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Жоғалмаған желкен
- 0
- 0
Тағы да бір тірліктің күресі артып,
Жеңілістен Жеңіс кеп іле шалқып,
Әлжуаздар мүсіркеп аяғаннан
Қызғаныштан күйгенің мың есе артық.
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі