Өлең, жыр, ақындар

Өмір өтіп бара жатыр, не білдің

  • 15.01.2022
  • 0
  • 0
  • 1274
Өмір өтіп бара жатыр, не білдің,
Құл болдың да, қамытыңа жегілдің.
Жаңбыр болдың жапыраққа төгілдің.
Іңгәладың, күлдің, өстің, егілдің.
Білесің бе, өмір де ұлы, сен де ұлы,
Тек сенікі кең даланың ендігі.
Ұсынам деп саған барша бақытын,
Домалайды дөңгелек жер теңбілі.
Ай дөңгелек, жер дөңгелек, дөңгелек,
Әттең... дейді сап-сары боп әңгелек.
Түйіліп боп, жадырайды көк аспан,
Бұрқып болып, қалт тынады жел кенет.
Көк шатыры желпілдейді көңілдің,
Келдің. Көрдің. Көрдің-дағы жеңілдің.
Қыран болып туғаннан соң қалқыдың,
Жаңбыр болып келгеннен соң төгілдің.
Сен, өйткені ұлы адамсың, біл соны,
Саған қарай созылады гүл шоғы.
Ақша қармен желбірейді жыл басы,
Аппақ қар боп үлбірейді жыл соңы.
Аппақ қардай пәктік керек адамға,
Ақ жаулықтай ақтық керек адамға.
Таныс біткен күліп тұрса әманда,
Жаһан біткен жайнап тұрса, жаман ба?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бүршіктер сынды күтпеген жерден көктеген

  • 0
  • 0

Бүршіктер сынды күтпеген жерден көктеген,
Шықты да бұлттан, аппақ ай жүзді көкпенен.
Арман бар менде толықсып туған ай сынды,
Ұшсам да оған, созсам да қолым жетпеген.

Толық

Арман құсым қанатын керген еді

  • 0
  • 0

Арман құсым қанатын керген еді,
Жаз айының жарқырап шат күндері.
Жұпар шашып маңайға тербеледі
Ай астында Арыстың ақ гүлдері.

Толық

Уыз аңқып сәбидің жөргегінен

  • 0
  • 0

Уыз аңқып сәбидің жөргегінен,
Жусан исі бұрқырап өрде кілең,
Тақиясын шешкенде, тер аңқыған
Әкем исі жетеді төрдегіден.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар