Өмір өтіп бара жатыр, не білдің
Өмір өтіп бара жатыр, не білдің,
Құл болдың да, қамытыңа жегілдің.
Жаңбыр болдың жапыраққа төгілдің.
Іңгәладың, күлдің, өстің, егілдің.
Білесің бе, өмір де ұлы, сен де ұлы,
Тек сенікі кең даланың ендігі.
Ұсынам деп саған барша бақытын,
Домалайды дөңгелек жер теңбілі.
Ай дөңгелек, жер дөңгелек, дөңгелек,
Әттең... дейді сап-сары боп әңгелек.
Түйіліп боп, жадырайды көк аспан,
Бұрқып болып, қалт тынады жел кенет.
Көк шатыры желпілдейді көңілдің,
Келдің. Көрдің. Көрдің-дағы жеңілдің.
Қыран болып туғаннан соң қалқыдың,
Жаңбыр болып келгеннен соң төгілдің.
Сен, өйткені ұлы адамсың, біл соны,
Саған қарай созылады гүл шоғы.
Ақша қармен желбірейді жыл басы,
Аппақ қар боп үлбірейді жыл соңы.
Аппақ қардай пәктік керек адамға,
Ақ жаулықтай ақтық керек адамға.
Таныс біткен күліп тұрса әманда,
Жаһан біткен жайнап тұрса, жаман ба?
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі