Сен кетерсің...

Жатқанда қырқа гүлдеп, арша гүлдеп,
Ән салдың әуелетіп, «Аршалым» деп.
Жете алмай әуеніңе талдым, қалқам,
Жете алмай қалған менің аңсарым көп.

Ұшты әнің, ал әніңе жете алмаймын,
Жамау жүрек ішінде кетер қайғым.
Аққу әнің кеткенде алысқа ұшып,
Аққусыз аласұрып жатады айдын.

Іздеп мені келмейсің, білем, білем,
Күн емделем бұл дерттен, түн емделем.
Ноқта салып, алар ем жуасытып,
Уақыт-ай, аяғымды шідерлеген.

…Қаздай әрең қанатын қағады, әне,
Бірте-бірте әуелеп барады әнің,
Сыйламақ ем өзіңе, амал қанша,
Иығымда қап қойды орамалым.

Тағдыр бізге жазмышын бұлдап тұр, ә?
Сен кетерсің күндермен ұрлап тынған.
Ақша бұлтқа ән болып қонғаныңда,
Орамалымды мен жерден бұлғап тұрам.
Орамалымды бұлғап тұрам…

---