Өлең, жыр, ақындар

Өнер өлсе...

  • 17.01.2022
  • 0
  • 0
  • 641
Қалам
Қарын тойғызбасын ұғамын,
Ұға тұра,
Жазылады жыр-әнім.
Жасағаннан
Халқыма құт-береке,
Қаламыма
Ұзақ ғұмыр сұрадым!
Заман басқа,
Қоғам өңін өзгерткен,
Бәрі өтпелі екеніне
Көз жеткен.
Ақын – тұлға,
Өлең – өшпес мұра деп,
Өнеге қып
Өрекпіген кез де өткен...
Өнерді де
Тәуелді етіп өзгеге,
Ұқсаттық па
Қолын жайған кезбеге?..
Өнер өлсе,
Болады ғой ел жетім,
Жоқ осыны
Көретұғын көз неге?
Қалам
Қарын тойғызбасын білемін,
Біле тұра
Қалам түртіп жүремін.
О, жаратқан,
Өмірімнің өрнегі –
Сәби-өлең өлмесе екен,
Тілегім!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Талайлы тағдыр

  • 0
  • 0

Жадау тірлік, дәмкес жан, дәрменсіз ұл...
Қу шешектен, аты өшкір, қалған сыз бұл.
Шөмекейдің жұртынан түтін түтеп,
Бір отбасы отырды қорғансыз кіл.

Толық

Құттықтамадың

  • 0
  • 0

Бақ ішін кездім,
Ауыр ойлармен сенделе...
Мұңымды шақтым,
Бұлаққа, самал желге де...

Толық

Айтшы, өзің?!

  • 0
  • 0

Өн-бойыңнан бара ма-ау төзім кетіп,
Қос ішекті өксіттің безілдетіп...
Тұнып қалған
Сыр бардай жүрегіңде,

Толық

Қарап көріңіз