Су жыры

Өмірге деген
Сірә да, аз ба құштарым?!
Тіршілікті ұдай
Тербетті сазды ағыстарым.
Көне Мұхиттың
Бір ғана тамшысымын мен,
Тыншымайтын еш,
Мәңгілік қозғалыстағы.
Буға айналдырып,
Аспанға көшіреді де Күн,
Тартылыс күші
Тартады төсіне Жердің.
Көрініс беріп әр түрде
Осылайша мен
Арқауы болып
Тірліктің есіле бердім.
Мен бармын
Барлығында тірі клеткалардың,
Судан асқан
Сенімді тірек табар кім?!
Сусыз жерде өмір жоқ,
Бұл – ақиқат анық,
Құрылық біткен тұл болып,
Жүдеп қалар Күн...
Ағамын тынбай,
Үздіксіз,
Қан тамырлардай,
Өмір желісін ұзартып
Тартамын талмай.
Келемін сақтап бұлжытпай
Қозғалыс заңын,
Тіршілік маған
Кінәсін артады қандай?!

---