Өлең, жыр, ақындар

Туған жер

  • 24.01.2022
  • 0
  • 0
  • 3856
(аударма)

Қайда жүрсем, өзіңе оралғанша асықтым,
әлем шексіз болса да, саған ғана ғашықпын.
Сен сарайсың құздағы құлата алмас ғасыр да,
көкшіл аспан күмбез боп төңкерілген басында.
Сол күмбезге ұя сап көгершін боп қонар ма ем,
бар ләззат, бақытты алар едім содан мен.
Қай жақтарға ұшсам да, оралар ем қайтадан,
саған деген сезімді мақтанышпен айта алам.
Өлсем, сенің қойнауың — тыныстайтын бесігім,
жүрегімде мәңгілік тұрар сенің есімің.

СИЛЬВА КАПУТИКЯН



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ойларым менің – тамырын жайған гүл шыбық

  • 0
  • 0

Ойларым менің – тамырын жайған гүл шыбық,
талпынар күнде сәулелі нұрға ұмсынып.
Тірлікке бейуақ шырылдап келген сәбидей,
қалайды жаны тұрғанын мәңгі күн шығып.

Толық

Әділетсіздік

  • 0
  • 0

Білген адам өзінің кім екенін
сезе алады жанымен басқаны да:
әділетсіз тірліктің жүдетерін,
дақ саларын қасқиған тасқа мына.

Толық

Мысықтың түсі

  • 0
  • 0

Неткен ғажап ұйқы еді!
Түк қаперсіз жатыр, міне, керіліп,
(бұл заманда бұлай ұйқтау - серілік)
қан тілеген тырнағы да тыныстап,

Толық

Қарап көріңіз