Өлең, жыр, ақындар

Туған жер

  • 24.01.2022
  • 0
  • 0
  • 4450
(аударма)

Қайда жүрсем, өзіңе оралғанша асықтым,
әлем шексіз болса да, саған ғана ғашықпын.
Сен сарайсың құздағы құлата алмас ғасыр да,
көкшіл аспан күмбез боп төңкерілген басында.
Сол күмбезге ұя сап көгершін боп қонар ма ем,
бар ләззат, бақытты алар едім содан мен.
Қай жақтарға ұшсам да, оралар ем қайтадан,
саған деген сезімді мақтанышпен айта алам.
Өлсем, сенің қойнауың — тыныстайтын бесігім,
жүрегімде мәңгілік тұрар сенің есімің.

СИЛЬВА КАПУТИКЯН



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сандалу

  • 0
  • 0

Араладым әлемнің талай жерін,
табам ба деп шындықтың арайлы елін.
Кезгеніммен жер бетін, кереметті
кездестірмей жүргенім қалай менің?

Толық

Жалтылдайды ақ желкен

  • 0
  • 0

Ақын біткен жырлаған нұр үмітпен
Ресейде сөз-өнер тыншымайды:
Лермонтов жырындай жылылықпен
кейде аялап, ал кейде шымшылайды.

Толық

Тағы да қар

  • 0
  • 0

Тағы да боран жағаның
іздерін бітеп, қарды үйді.
Бетінде қарлы даланың
қос жұлдыз ғана қалғиды.

Толық

Қарап көріңіз