Өлең, жыр, ақындар

Өртеніп жатқан дала

  • 09.06.2022
  • 0
  • 0
  • 443
Қалғандай бейне тоналып,
жүрегiм менiң жаралы –
Көрдiм мен отқа оранып
өртенiп жатқан даланы.
Көрiп мен оны зар қаққам,
әуенге салып сарнаған...
Лапылдап жанып жан-жақтан
өртенiп жатты сар далам.
Қалайша тұрам жыламай?!
Қонамын қалай,
ұша алам?!
Кең далам менiң шыдамай
өртендi ме екен құсадан?!
Бiрiне-бiрi түйiлiп,
ұрпағын көрiп алысқан, –
кең дала сонда күйiнiп
өртендi ме екен намыстан?
Даланың мұңы, зары боп
жырларым менiң жылады-ау –
Жандарды көрiп қаны жоқ
өртенiп кеткен шығар-ау!
Қалғандай бейне тоналып
жүрегiм менiң жаралы –
көрдiм мен отқа оранып
өртенiп жатқан даланы.
Шыдамас темiр төзiм де!
Қайғырып мұңға батасың,
сол өрттi көрiп
өзiң де
өртенiп бара жатасың!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Демографиялық өлең

  • 0
  • 0

Жоғын жоқтап отырғам жоқ жоқтықтың!
Дегенменен шегi бар ғой сақтықтың, –
есiгiнде бес құлып бар осы үйден
иiсi аңқиды тоғышарлық, тоқтықтың.

Толық

Қала

  • 0
  • 0

Көктемде
жапырақ шөптерде
жатқанда таң шығы –
ән салар

Толық

Киіктің тас мүсіні

  • 0
  • 0

Ойлантатын ойы сергек кiшiнi,
толғантатын көргенi көп кiсiнi
қарап қалған қос құлағы елеңдеп
жол бойыңда –

Толық

Қарап көріңіз