Өлең, жыр, ақындар

Өртеніп жатқан дала

  • 09.06.2022
  • 0
  • 0
  • 499
Қалғандай бейне тоналып,
жүрегiм менiң жаралы –
Көрдiм мен отқа оранып
өртенiп жатқан даланы.
Көрiп мен оны зар қаққам,
әуенге салып сарнаған...
Лапылдап жанып жан-жақтан
өртенiп жатты сар далам.
Қалайша тұрам жыламай?!
Қонамын қалай,
ұша алам?!
Кең далам менiң шыдамай
өртендi ме екен құсадан?!
Бiрiне-бiрi түйiлiп,
ұрпағын көрiп алысқан, –
кең дала сонда күйiнiп
өртендi ме екен намыстан?
Даланың мұңы, зары боп
жырларым менiң жылады-ау –
Жандарды көрiп қаны жоқ
өртенiп кеткен шығар-ау!
Қалғандай бейне тоналып
жүрегiм менiң жаралы –
көрдiм мен отқа оранып
өртенiп жатқан даланы.
Шыдамас темiр төзiм де!
Қайғырып мұңға батасың,
сол өрттi көрiп
өзiң де
өртенiп бара жатасың!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қауіпті жан

  • 0
  • 0

Қай заманда да
Шындықты айтқан адам
Қауiптi ғой.
(Қай заманда да

Толық

Адам

  • 0
  • 0

Еш өзгерiс болмаса да түрiнде,
түбiрiнде,
тамырында,
үнiнде

Толық

Құм көші

  • 0
  • 0

Үш күн бойы жатты сусып құм көшiп.
Күйдiрген соң тас төбеден күн тесiп,
кеуiп қалған мына дала тигiзсең
лап етердей оттың ұшқын бiлтесiн...

Толық

Қарап көріңіз