Өлең, жыр, ақындар

Ынжық

  • 09.06.2022
  • 0
  • 0
  • 842
Кетiп тiрлiк кетеуi
Мың құлатып, мың жықты...
Жыным қозып кетедi
көрсем осы ынжықты.
Тұрамын ғой шыдамай,
от шарпиды дененi.
Ынжық деген, құдай-ай,
неткен қансыз жан едi!
Неткен сорлы мұншама!
Құлатады туыңды! –
Үндемейдi
құйса да
төбесiне жуынды.
Сүмiрейiп тұрғаны
салса да әкеп табанға –
Жүресiң ғой жынданып
ынжық осы адамға.
Күйесiң де жанасың
бүгiлсе де, бұқса да –
үндемейдi,
қарашы,
басын күлге тықса да.
Жiбердiң деп есеңдi
Ызаланам,
кiжiнем! –
тепсем бе екен осы ендi
«ыңқ» еткiзiп iшiнен!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Грамматикалық жіктеу

  • 0
  • 0

Айтар кезде жалынменен, отпенен,
айтар кезде Ақиқатты ақберен, –
сөйлей алман мен үшiншi жақпенен,
сөйлей алман мен екiншi жақпенен,

Толық

Жалқаулық

  • 0
  • 0

Тас дәуiрiнен ұйықтап жатыр Жалқаулық.
Әр нәрсенi сылтау етiп, қалқан ғып,
қорылымен дүниенi көшiрiп
тас дәуiрiнен ұйықтап жатыр Жалқаулық.

Толық

Сағыныштан сартап болып үздiккен

  • 0
  • 0

Сағыныштан сартап болып үздiккен,
күз де келдi мамыражай түстiкке.
көл,
тоғайын,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар