Өлең, жыр, ақындар

Ынжық

  • 09.06.2022
  • 0
  • 0
  • 922
Кетiп тiрлiк кетеуi
Мың құлатып, мың жықты...
Жыным қозып кетедi
көрсем осы ынжықты.
Тұрамын ғой шыдамай,
от шарпиды дененi.
Ынжық деген, құдай-ай,
неткен қансыз жан едi!
Неткен сорлы мұншама!
Құлатады туыңды! –
Үндемейдi
құйса да
төбесiне жуынды.
Сүмiрейiп тұрғаны
салса да әкеп табанға –
Жүресiң ғой жынданып
ынжық осы адамға.
Күйесiң де жанасың
бүгiлсе де, бұқса да –
үндемейдi,
қарашы,
басын күлге тықса да.
Жiбердiң деп есеңдi
Ызаланам,
кiжiнем! –
тепсем бе екен осы ендi
«ыңқ» еткiзiп iшiнен!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құс жолы

  • 0
  • 0

Туған жердi аңсап жүрек тiлiнер.
Жата алмаспын ондай кезде түнiмен –
сол бiр сәтте жұлдыздары шаңытқан
Құс жолына түсiп алып жүгiрем.

Толық

Қарсылық

  • 0
  • 0

Қимақ болып тiрлiгiмнiң пернесiн,
жұлмақ болып ертеңiмнiң пердесiн,
бiреулер жүр қара ниет тiлекпен
басамын деп ұлы Дала кеудесiн.

Толық

Өкініш

  • 0
  • 0

Менiң тiлiм
Көктей биiк,
Теңiздей терең
Даладай кең едi.

Толық

Қарап көріңіз