Өлең, жыр, ақындар

Ынжық

  • 09.06.2022
  • 0
  • 0
  • 958
Кетiп тiрлiк кетеуi
Мың құлатып, мың жықты...
Жыным қозып кетедi
көрсем осы ынжықты.
Тұрамын ғой шыдамай,
от шарпиды дененi.
Ынжық деген, құдай-ай,
неткен қансыз жан едi!
Неткен сорлы мұншама!
Құлатады туыңды! –
Үндемейдi
құйса да
төбесiне жуынды.
Сүмiрейiп тұрғаны
салса да әкеп табанға –
Жүресiң ғой жынданып
ынжық осы адамға.
Күйесiң де жанасың
бүгiлсе де, бұқса да –
үндемейдi,
қарашы,
басын күлге тықса да.
Жiбердiң деп есеңдi
Ызаланам,
кiжiнем! –
тепсем бе екен осы ендi
«ыңқ» еткiзiп iшiнен!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дүниенi дүр сiлкiнтiп үркiткем

  • 0
  • 0

Дүниенi дүр сiлкiнтiп үркiткем
сонау бiр кез қос ауызды мылтықпен.
Кезiп жүрiп тау мен тасты тiнтiп мен
Дүниенi дүр сiлкiнтiп үркiткем.

Толық

Қауіпті сезіну

  • 0
  • 0

Екiндi шақ.
Сөнген сәтi жарықтың.
Менi ой басты салмағындай табыттың.
Көрiп қалдым –

Толық

Грамматикалық жіктеу

  • 0
  • 0

Айтар кезде жалынменен, отпенен,
айтар кезде Ақиқатты ақберен, –
сөйлей алман мен үшiншi жақпенен,
сөйлей алман мен екiншi жақпенен,

Толық

Қарап көріңіз