Өлең, жыр, ақындар

Ынжық

  • 09.06.2022
  • 0
  • 0
  • 798
Кетiп тiрлiк кетеуi
Мың құлатып, мың жықты...
Жыным қозып кетедi
көрсем осы ынжықты.
Тұрамын ғой шыдамай,
от шарпиды дененi.
Ынжық деген, құдай-ай,
неткен қансыз жан едi!
Неткен сорлы мұншама!
Құлатады туыңды! –
Үндемейдi
құйса да
төбесiне жуынды.
Сүмiрейiп тұрғаны
салса да әкеп табанға –
Жүресiң ғой жынданып
ынжық осы адамға.
Күйесiң де жанасың
бүгiлсе де, бұқса да –
үндемейдi,
қарашы,
басын күлге тықса да.
Жiбердiң деп есеңдi
Ызаланам,
кiжiнем! –
тепсем бе екен осы ендi
«ыңқ» еткiзiп iшiнен!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Абылай хан

  • 0
  • 0

Уа, Абылай, хан ием!
Асқар таудай алып ең,
қазағым деп жанып ең,
қазағым деп налып ең;

Толық

«Бекет ата» басында

  • 0
  • 0

Астасатын Үстiрттiң қиырымен,
басталатын алып ой бүйiрiнен, –
«Бекет ата» басында арқар деген
үйiрiмен жүредi

Толық

Шырақ

  • 0
  • 0

Осы бір құбылысқа
Ежелден қанықпын:
Жанымның
Алыс бір түкпірінде —

Толық

Қарап көріңіз