Өлең, жыр, ақындар

Ресторанда

  • 28.01.2022
  • 0
  • 0
  • 979
(аударма)

Сол бір кеш болды ма өзі,
болмады ма -
білмеймін. Бірақ есте қалар мәңгі:
Таңғы нұр боз аспанды торлады да,
жүдетті көшедегі фонарьларды.
Халық көп. Терезе жақ қатарда мен
отырып саған кездің қырын салам.
Алтынды таңғы аспандай бокалменен
жолдадым қара раушан гүлін саған.
Қарадық. Сенің асқақ жанарыңа
бас идім — мұндай сәтте жасып па едім!
Жігітке жаныңдағы:
«Қара мына
біреу де маған ессіз ғашық!»—дедің.
Ашулы жанарыңнан жарқыл көрем,
Музыка бұзды ұйқысын тымық таңның.
Бірақ сен сол жек көрген қалпыңменен,
көркіңмен жүрегімде тұрып қалдың.
Дір етіп балапандай,
тұрдың-дағы
жігітпен биге шықтың - көр дегенің.
Сарнаса музыканың мұңды ырғағы,
сыбдырлап шәй көйлегің дөңгеледің.
Отырдым баурағандай бір күй мені,
Мен жаққа қарағаның қатал-ақ тым.
Шолпылы цыган әйел би биледі,
әндетті таңы атты деп махаббаттың.

АЛЕКСАНДР БЛОК



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шаңырақ

  • 0
  • 1

Бас қатырма баққа да, бұйымға да:
тірліктегі жұмағың үйің ғана.
Шатынап тұр, ал, менің шаңырағым –
келін жуас, қыз ойсыз, қиын бала.

Толық

Кеудеңе кек келгенде

  • 0
  • 1

Кеудеңе кек келгенде,
төріңде ой жатпайды.
Қанағат кеткен жерде,
қиянат ойнақтайды.

Толық

Ажал алдындағы хат

  • 0
  • 0

Міне, ақын
Сұлтанның
сиясына мала беріп қаламын
өліп кетті — мәңгі жұмды жанарын,

Толық

Қарап көріңіз