Өлең, жыр, ақындар

Тағы да қар

  • 28.01.2022
  • 0
  • 0
  • 894
(аударма)

Тағы да боран жағаның
іздерін бітеп, қарды үйді.
Бетінде қарлы даланың
қос жұлдыз ғана қалғиды.
Ақырып соққан құйын жел
адуын суды сапырған,
Күртіктен жал-жал үйілген
молаға ұқсап жатыр маң.
Даланы жаулап, түн қатып
жүйріктей үзген жүгенін
аспан мен жерді шулатып
сайранды салып жүр елім.
Қорабльдер де қалғыған
быт-шыт боп желкен желге ұшып,
шырмап ап бәрін қар-жылан
діңгектер қалған жер құшып.
Даланы кезіп сұм ажал
кернейін қарлы сарнатып,
күртікке толы жыралар,
көрінбей көзге алда түк.
Дала мен шырқау шың-құздар –
бәрінде сұрғылт бір ажар,
Жылаусыз, нұрсыз жұлдыздан
сығалай қарап тұр ажал.

АЛЕКСАНДР БЛОК



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сен мені түсінсеңші

  • 0
  • 0

Сен мені түсінсеңші.
Түсінер деп жыр-маржан төгіледі
(төгілсе жыр, сол ғана көңіл емі).
Қошқар мүйіз әжемнің теруіндей

Толық

Оғыланды тауы

  • 0
  • 0

Адасып келем,
дала асып келем елсізде
түн менен ойға қамалып,
жусан иісінен нәр алып.

Толық

Күн мен махаббат

  • 0
  • 0

Күн шықпайды түндерде, бұл — ақиқат қашаннан,
Күнді тіле, жалбарын — бәрі әшейін бос арман.
Таң атады кезінде, Күн де шығар сыланып,
шығар сәтте еш нәрсе сала алмайды бүғалық.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар