Ұйқысыз түндер

(аударма)

Сүйікті менің Отаным,
не болар сенің тағдырың,
қандай боп туар алғы күн –
түндерде талай дөңбекшіп,
атқызады оймен таңды ұлың.
Мен соншалық сүйемін
әр тасыңды да, киелім.
Бұрқанып жатқан теңіз бен
тауыңа басымды иемін.
Сенімен бірге гүл аттым,
бақыттан сенсіз жырақпын.
Сонау бір сәби шағымнан
сенімен күліп, жылаппын.
Өзіңді барлық қалпыңмен
қалтқысыз сүйдім, ұнаттым.
Ал бүгін, жаным сезеді,
ой тыным таппай кезеді.
Қателік толы жылдардан
көзді жаңа ашқан кез еді.
Адалдык пенен шындықтың
жетті ғой деп ем кезегі...
Зұлымдық тағы көрінді-ау,
қабырғам соған сөгілді-ау.

ПАБЛО НЕРУДА

---