Мен келдім ауылыма

Мен келдім ауылыма,
Кейбіреулер мені танымаста.
Көз көргендер аз қалды ғой,
Тіршілікпен тарасып әрбір жаққа.

Жастар мені білмейді,
Өкпе жоқ танымайды, күнде көрмейді
40 жыл бопты кеткенге,
Туған жер, алтын бесік көкейімнен кетпейді.

Шуылдап балалар жүр допты қуа,
Мен де бала болып ойнағанмын осы сайда.
Шомылып жатыр өзен жағасында,
Ойында жоқ ештеңе балаларда.
Мен де сендердей болғанмын,
Осы суда достарыммен сайран салғанмын.

Ешкімге көрінбейтін бұл бір сағым,
Асыр сап жүргендеймін арасында осылардың.
Балалық бақытты шақ, қандай қызық,
Сағынышпен толғана еске аламын.

Мен келдім ауылыма,
Қонақ болып туған бауырыма.
Аллаға шүкір деймін ,
Күтеді отырғызып хан тағына.

Бұл үйде өтті менің балалығым,
Қазағым атаған қара шаңырақ күйзелмесін.
Тәуба деймін артыма қараймында,
Бауырларым тірегім өсіп- өнсін.

Мен келдім ауылыма әттең деймін,
Атам мен апамды мен іздеймін.
Сағынамын сендерді, сағынамын,
Өмірдің заңдылығы осы болса,
ешкімде қарсы тұра алмас деймін.

Мен келдім ауылыма бәрі де есіме түсті деймін,
Немерелер жетектеп қарттыққа жеткендеймін.
Етегінен сүрініп жүгіретін бала десе,
Мен де сондай аналардың соңынан ілескендеймін.

---