Өлең, жыр, ақындар

Өлім

  • 12.02.2022
  • 0
  • 0
  • 1222
(аударма)

Мен талай тірілгенмін
мәңгі екенін паш етіп жұмыр Жердің.
Енді өлемін. Айналам топыраққа,
Естімеймін бірін де дүбірлердің.
Естімеймін күлкісін сүйіктімнің,
Естімеймін ыскырған үнін желдің.
Естімеймін үстінен қабірімнің
толқын ба әлде адам ба - жүгірген кім?
Бай мырзалар өлімнен қашқан, жүдә,
Қара жердің кегінен жасқанды ма.
Жұмақ жасап алуға тірі кезде
бөлісуге тырысады аспанды да.
Мен жұмаққа баруға талпынбадым,
Қара жердей, шүкірлік, бар құндағым.
Енді мейлі енемін құшағына,
Жер үстінде мен талай жарқылдадым.
Мен ажалды кедейше қарсы аламын,
Олар ылғи ұмытып шаршағаыын,
өлім жайлы ойлауға уақыт таппай,
білем бақыт туралы аңсағанын.
Біреулерге жұмақ та жасайды олар
Және соған төгеді қанша қанын.
Бәрі де өтті пәниден, бәрі кетті,
Мықтыға да ажалдың әлі жетті.
Таңдамайды жынысын, бай, жарлыны,
Өлім деген осындай әділетті.

ПАБЛО НЕРУДА



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құмырсқа тірлік

  • 0
  • 0

Жайдақ су екен бұл ғұмыр
тамырсыз шөлде құм жұтқан.
Жаныңды сығып зыр жүгір –
құтылмайсың ажал-шындықтан.

Толық

Ұл балаға бата

  • 0
  • 0

Жүсіптің дидарын берсін,
Мұхамбеттің иманын берсін,
жаныңа даланың кеңдігін берсін,
Әзірет Әлидің ерлігін берсін,

Толық

Бұлбұл әні

  • 0
  • 0

Құс әніне елең етіп құлағы,
бір жас бала қариядан сұрады:
«Ата, неге бұлбұл үні тек қана
көктемеде шығады»?

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер