Өлең, жыр, ақындар

Өлім

  • 12.02.2022
  • 0
  • 0
  • 1199
(аударма)

Мен талай тірілгенмін
мәңгі екенін паш етіп жұмыр Жердің.
Енді өлемін. Айналам топыраққа,
Естімеймін бірін де дүбірлердің.
Естімеймін күлкісін сүйіктімнің,
Естімеймін ыскырған үнін желдің.
Естімеймін үстінен қабірімнің
толқын ба әлде адам ба - жүгірген кім?
Бай мырзалар өлімнен қашқан, жүдә,
Қара жердің кегінен жасқанды ма.
Жұмақ жасап алуға тірі кезде
бөлісуге тырысады аспанды да.
Мен жұмаққа баруға талпынбадым,
Қара жердей, шүкірлік, бар құндағым.
Енді мейлі енемін құшағына,
Жер үстінде мен талай жарқылдадым.
Мен ажалды кедейше қарсы аламын,
Олар ылғи ұмытып шаршағаыын,
өлім жайлы ойлауға уақыт таппай,
білем бақыт туралы аңсағанын.
Біреулерге жұмақ та жасайды олар
Және соған төгеді қанша қанын.
Бәрі де өтті пәниден, бәрі кетті,
Мықтыға да ажалдың әлі жетті.
Таңдамайды жынысын, бай, жарлыны,
Өлім деген осындай әділетті.

ПАБЛО НЕРУДА



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жүреді біреу жақын кеп

  • 0
  • 0

Жүреді біреу жақын кеп
сәлемдесуге бата алмай,
«мінезі шәлкес ақын» деп,
айтулы мен бір қаталдай.

Толық

Қайран Мәриям апам-ай...

  • 0
  • 0

Сырбай, Ғафу - қос ағам,
қос ағамнан айрылып,
босағасы жырдың босаған.
Сен де кетіп барасың

Толық

Мына Жердің күшін-ай

  • 0
  • 1

Мына Жердің күшін-ай!
Әулие екен Ньютон дегендерің.
Тартылыстар талқысын жеңем дедім,
жердегінің бәрінен жырақ кетіп,

Толық

Қарап көріңіз