Өлең, жыр, ақындар

Күту

  • 13.02.2022
  • 0
  • 0
  • 1273
(аударма)

Мен онымен қоштастым.
Келмеске енді белді буып ішімнен.
Бұл ойымды ол білмеді,
таңданғандай пішінмен
қақпа алдында тұрып қалды,
Дәл осылай көп күтерін түсінгем.
Күндер өтті.
Апта да өтті асықпай,
сосын айлар, жас үмітті жасытпай.
Менің ізім әлдеқашан жауынмен
жуылған-ды. Алды ол талай ауыр дем...
Қара тастай керең жылдар басына
құлады да ақ түсірді шашына.
Сосын соғыс қан төгісі басталып,
өліп жатты кәрісі де, жасы да.
Өлмей қалды сол әйел.
Жасыл қойнау көк түтінге оранып,
кеше тұрған биік үйлер жоғалып,
тас мүсіндер - құдайлардың бейнесі,
быт-шыт болды бәрі-бәрі тоналып.
Сонау бір үй, сол бөлме
мен жататын түндерде,
жасыл бақ та оранатын гүлдерге,
темір пеш те біз екеуміз жылынған -
күл боп қалды бір демде.
Қала орнында:
қар обалар көрінбейді түтінмен,
жаулар бәрін өртеп, таптап бітірген.
Қан сасыған қала орнында сол әйел
тірі қалды.
Жүр әлі де күтумен.
Күту деген биік екен ажал атты үкімнен.

ПАБЛО НЕРУДА



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Екінші өсиет

  • 0
  • 0

Мынау кітапханамды қалдырамын,
Құндысы осы мендегі бар мұраның.
Кітаптарды жинадым көп жыл бойы,
Көп сырластым, түндерде қалғымадым.

Толық

Сыбырлай сүйіп самал жел

  • 0
  • 0

Сыбырлай сүйіп самал жел,
толқытты жанды несіне?
Жұпарын шашып көгал бел
шақырды кімді төсіне?

Толық

Үнді азаматына

  • 0
  • 0

Боливия, Перудің
көшесінде талықсыған, азамат,
тағдыр өзі жазалап,
кең даладан орын тимей еріксіз

Толық

Қарап көріңіз