Әділетсіздік

(аударма)

Білген адам өзінің кім екенін
сезе алады жанымен басқаны да:
әділетсіз тірліктің жүдетерін,
дақ саларын қасқиған тасқа мына.
Әділет деп шарқ ұрған мына мен де
мөлдір арман күл болып күрсініп ем.
Күліп емде жүректі, жылап емде –
тек, үмітім, жанымда жүрші кілең.
Танытатын адамның адамдығын
бар өмірдің сан түрлі өлшемдері:
аштық, боран... шалғанда жанарды мұң,
сақталды ма бойыңда адалдығың –
адамдықтың өлшемі сол сендегі.
Мен түсіндім:
дүниеқоңыздардың
болады екен өлшемі басқа бірақ:
сатады екен байғүстар доңыз жанын
пайда түссе зәредей - тасқа құлап.
Тіпті басқа шынында өмір деген:
азап шегу аштықтан бас айналып,
боран құшу дірдектеп өрім денең.
(бәрі сенің жүйкеңді қашайды анық).
Өмір деген - қалтырау сот алдында,
не алдында басқа да мықтылардың;
қара жерді еріксіз қопардың ба,
сонда әділет жоқтығын ұқты жаның;
терді төктің еріксіз кара жерге;
шеге қақтың, үй салдың, кен іздедің;
ат жалында ойнадың дала-белде;
толқынымен алыстың теңіздердің;
еркіңнен тыс жасадың мұның бәрін,
бақыт табам деп ұқтың осылардан.
Алға ұмтылдың ұмыт боп жығылғаның,
жұмақ өмір тұрғандай тосып алдан.
Бақыт - елес, шықпайды жұмақ алдан.
Тұрады екен бұл өмір мыналардан:
әділетсіздің заңдарынан;
жазықсыз мерт болғандардың қандарынан;
еркіндік аспанда ғана;
қансыраған жүректер... (басқан ба жара)
адам бейне қара тас
үн шығарар жайы жоқ - өлікпен бірдей;
Мен бәрін де түсіндім.
Бақыт деген жай ғана арман екен,
бүл өмірде бәрі де жалған екен,
менің туған халқымды тұншықтырған
өзіңді ылғи жаныммен қарғап өтем,
Әділетсіздік!

ПАБЛО НЕРУДА

---