Өлең, жыр, ақындар

Кітаптар

  • 13.02.2022
  • 0
  • 0
  • 1759
(аударма)

Күн нұры мен сау тамыр гүлдетеді бұтақты,
махаббат пен ұзақ жол туғызады кітапты.
Егер оның ішінде елдің иісі болмаса,
сұлу қызбен сүйіскен ердің иісі болмаса,
от құшақта балқыған әйел жаны болмаса,
махаббаттың аңқыған әуелгі әні болмаса,
ынтықтық пен аштықтың соқырлығы болмаса,
ыза менен қайраттың оты, нұры болмаса,
естімесең сен одан
дабыл қаққан бір үнді -
ондай кітап ешқашан бола алмайды ғұмырлы.
Өліп-өшкен құмарлық
тіл тапқанын сүйдім мен,
содан ғана өлеңнің асылдарын жидым мен.
От жалынға шарпылған қатыгездеу даланың
тал бойынан қалайда раушан гүлін табамын.
Ғұмырлы өлең жазсам деп
жарқылдайды жанарым,
сондықтал да күн сайын
алға ұмтылып барамын.
***
Жұлдыздардың арасында күні ертең
темір көлік самғайтұғын болады.
Адам деген аспанды да шарлайтұғын болады.
Анау тұрған Айды да олар абыройдан айырар -
оның беті құжынаған аптектерге толады,
бұл адамдар ессіз солай өрмелейді жоғары.
Менің туған жеріме сен қарашы:
жүзім, өрік... албырайды өр теңіздің жағасы.
Көріп пе ең сен Чилидегі қара торы қыздарды,
олар барда сезінбейсің қаңтарда да ызғарлы.
Күннің нұры есік қақса, есік қақса төгіліп,
Бидайлы өлкем құлпырады бұрымдары әріліп,
Менде осындай туған Жер бар,
теңізім бар, бай далам,
Теңіз барда, далам барда, керек емес Ай маған.
Әйелім бар қарақаттай екі көзі жайнаған.
О, ол деген құдірет бір мені жіпсіз байлаған!
Айға ұшуға ерінемін. Айыптай бер сен, мейлі,
өйткені мен Жерді ешқашан ауыстырғым келмейді.

ПАБЛО НЕРУДА



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бақыт деген көшпелідей

  • 0
  • 0

Бақыт деген көшпелідей
кетеді өтіп мұңдарың да.
Жүрсе болды дос жерімей,
өртенумен бір жалынға.

Толық

Қалмады сөзде қадір, тілде кие

  • 0
  • 0

Қалмады сөзде қадір, тілде кие,
ер сиқы болар дейтін іргеге ие:
би – мылқау, халық – аңқау, жігіт – сидаң,
көсемдер бірде бие, бірде түйе.

Толық

Әженің жыры

  • 0
  • 0

Шанаға жектім шал жорға,
жарқылдайды тағасы.
Жарқылдаған жағасы
мынау кімнің баласы?!

Толық

Қарап көріңіз