Өлең, жыр, ақындар

Теңіз жағасындағы кемпірлер

  • 13.02.2022
  • 0
  • 0
  • 888
Шәлілерін жамылып
алайын деп кәрі ойлардан арылып,
келіп олар жағасына теңіздің,
отырады сосын үнсіз қамығып,
Отырады жалғыз-жалғыз құнысып,
кеткенін де елемейді күн ысып,
«ештеңе де қызықтырмайды оларды:
үнсіздік те, көшкен бұлт та жылысып,
Теңіз болса толқындарын атқылап
тыншымайды шапқылап.
Мейлі айнала алабұртсын, ән салсын
барлығы да кемпірлерге жат бірақ.
Өңшең ару ақ маңдай
кемеменен жүзіп бара жатқандай
ақ айдынның қиырлары қызықтырмай ешбірін,
кеме үстінде мұңға бәрі батқандай.
Олар үшін не бар мынау өмірде,
медеу болар көңілге?
Түпсіз теңіз, жағалаудың самалы,
сосын-сосын тек өздері жалғыздықтың төрінен
көз салады айдынға,
бәрі бірдей: қуаныш та, қайғың да.
Ей, өмір-ай, құлазыттың көңілді
кәріліктің қара өрмегін жайдың да!
Олар, міне, ашылмастан қабағы
әлсіз басып үйге қайтып барады.
Ал теніздің арсыз, тентек толқыны
секіреді шуға бөлеп жағаны...

ПАБЛО НЕРУДА



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бәрі, бәрі сатулы бұл өмірде

  • 0
  • 0

Бәрі, бәрі сатулы бұл өмірде,
сезімің бе, сертің бе, білегің бе,
достығың ба, көңіл мен жүрегің де –
жылаймын ба мен бұған күлемін бе?

Толық

Тістену

  • 0
  • 0

Күндеңдер мына мені –
кішіртудің сол шығар бір-ақ емі.
Мен түгілі, мерт болған күншілдерден
Ақанның Құлагері.

Толық

Қызғанып қалма, жаным, сен

  • 0
  • 3

Біреулер менің қолымды қысса, жаныма қейде
күліп кеп,
қызғанып қалма, жаным, сен:
сен үшін ғана құрметтеп мені тұратын шығар

Толық

Қарап көріңіз