Өлең, жыр, ақындар

Теңіз жағасындағы кемпірлер

  • 13.02.2022
  • 0
  • 0
  • 908
Шәлілерін жамылып
алайын деп кәрі ойлардан арылып,
келіп олар жағасына теңіздің,
отырады сосын үнсіз қамығып,
Отырады жалғыз-жалғыз құнысып,
кеткенін де елемейді күн ысып,
«ештеңе де қызықтырмайды оларды:
үнсіздік те, көшкен бұлт та жылысып,
Теңіз болса толқындарын атқылап
тыншымайды шапқылап.
Мейлі айнала алабұртсын, ән салсын
барлығы да кемпірлерге жат бірақ.
Өңшең ару ақ маңдай
кемеменен жүзіп бара жатқандай
ақ айдынның қиырлары қызықтырмай ешбірін,
кеме үстінде мұңға бәрі батқандай.
Олар үшін не бар мынау өмірде,
медеу болар көңілге?
Түпсіз теңіз, жағалаудың самалы,
сосын-сосын тек өздері жалғыздықтың төрінен
көз салады айдынға,
бәрі бірдей: қуаныш та, қайғың да.
Ей, өмір-ай, құлазыттың көңілді
кәріліктің қара өрмегін жайдың да!
Олар, міне, ашылмастан қабағы
әлсіз басып үйге қайтып барады.
Ал теніздің арсыз, тентек толқыны
секіреді шуға бөлеп жағаны...

ПАБЛО НЕРУДА



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақынға

  • 0
  • 0

Үнсіздік даласында,
азап пен тұнған шерге
шаң, тозаң арасында
гүлдейді жырлар сенде.

Толық

Қара өлең

  • 0
  • 1

Мал жақсы, мал иесі есті болса,
шал жақсы, ауыл-елге сесті болса.
Қоралы қойың қоздап жарытпайды,
отардың басы – шыбыш ешкі болса.

Толық

Сәуірдегі шуақ-ай

  • 0
  • 0

Сәуірдегі шуақ-ай,
сағымы ойнап, күн күлер.
Көзі жанып шырадай
шырт ұйқыдан тұрды Жер.

Толық

Қарап көріңіз