Өлең, жыр, ақындар

Тамшалы

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 683
Не деген ғажап көрік тұрған мынау!? Салғандай шөл далаға жылдар бұғау малшынып қара терге, қара жартас, даралап тұрғандайсың тұлғаңды дәу.
Көп екен, дала, сенде көрмегенім, түсімдей кейде менің өң дегенім. Көңілімнен көп жайыңды тасалапты күндегі бос айқай мен көлденең үн.
Жапан түз су көрмеген ғұмырда түк, айта алмай дала жатыр сырын батып. Мың тамшы, миллион тамшы моншақтайды жартастың шандыр төсін шымырлатып.
Бұл не жас өніп жатқан көн даладан, салған ба әлде әдейі қолдан адам? Болмаса ғұмыр бойғы ашынудан даланың ызасы ма сорғалаған?
Бүл өлке өзен емес, құдыққа бай, тұр нарпоз, жоңышқаға тұнып маңай. Сезбейсің сиқыр сәнін сұлулықтың жанына жанарыңмен жуықтамай.
Айнала - сұр кеңістік, жансыз әрі, жердің де таусылғандай бар шыдамы. Шындықтай суға зәру өлкеде тек нәр берер «Тамшалының» тамшылары.
1981



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жабайұшқан

  • 0
  • 0

Өмірім - бұлқыныс дәйім
сезеді мұны білгендер ұмтылыс жайын.
Қашаңғы дала кеземін кезеріп ернім -
биігіңді бер, ей, аспан, бір

Толық

Кейбіреуге қараймын

  • 0
  • 0

Кейбіреуге қараймын:
желпілдейді түндігі;
керісінше талайдың
қыбыр-жыбыр тірлігі.

Толық

Шаршадым-ау

  • 0
  • 0

Шаршадым-ау...
Қайтсем енді тыныштық табар жаным,
жүйке менен жүректі тарамдадым.
Ләззат ап әрнеден басқалардай

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар