Өлең, жыр, ақындар

Тамшалы

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 867
Не деген ғажап көрік тұрған мынау!? Салғандай шөл далаға жылдар бұғау малшынып қара терге, қара жартас, даралап тұрғандайсың тұлғаңды дәу.
Көп екен, дала, сенде көрмегенім, түсімдей кейде менің өң дегенім. Көңілімнен көп жайыңды тасалапты күндегі бос айқай мен көлденең үн.
Жапан түз су көрмеген ғұмырда түк, айта алмай дала жатыр сырын батып. Мың тамшы, миллион тамшы моншақтайды жартастың шандыр төсін шымырлатып.
Бұл не жас өніп жатқан көн даладан, салған ба әлде әдейі қолдан адам? Болмаса ғұмыр бойғы ашынудан даланың ызасы ма сорғалаған?
Бүл өлке өзен емес, құдыққа бай, тұр нарпоз, жоңышқаға тұнып маңай. Сезбейсің сиқыр сәнін сұлулықтың жанына жанарыңмен жуықтамай.
Айнала - сұр кеңістік, жансыз әрі, жердің де таусылғандай бар шыдамы. Шындықтай суға зәру өлкеде тек нәр берер «Тамшалының» тамшылары.
1981



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қару байлап, қол бастап

  • 0
  • 0

Қару байлап, қол бастап,
көзін тігіп жонға асқақ,
аузында – ел, зор мақсат
ерліктерге оқталған

Толық

Қызғаныштың қалқаны

  • 0
  • 0

Бір дерт бар дүниеде сақтанатын,
қырқатын қыршынынан бақ қанатын.
Қызғаныш – оның аты,
шалдыққанның

Толық

Алғашқы сабақ

  • 0
  • 0

Толдым жеті жасқа мен,
қош айтыстым бақшамен.
Келдім алғаш сабаққа,
келді Нұрлан, Жанат та.

Толық

Қарап көріңіз