Өлең, жыр, ақындар

Кейде

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 1155
Жұрттың бәрі жексұрын –
ер жігіті, таң қызы.
Жақтырмаймын ешбірін,
мені ұқпайды жалғызы.
Елең етіп әр үнге,
қимылымнан сыр аңдып,
сезім емес,
бәрінде
жай бір көрсеқызарлық.
Ортақ емес мұң, жаным –
жасы да алшақ, жат халық:
отырған боп сырларын
маған ғана ақтарып.
Күдіктенем, бал ашам,-
неге маған келеді?
Бір пайдаға жарасам,
сол оларға керегі?
Көрер көзге – бәрі әсем,
балғын жасты сынар кім?
Тумай жатып, қара сен,
пайдашылын бұлардың!
Сөз-бөкпенмен алдадым
мен де бәрін,
саспадым.
Өзім, үйім бар қамым,
керегі жоқ басқаның!
1985



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Махаббат

  • 0
  • 0

Испания!
Мен өзіңмен сырласам жылап тұрып:
Тындашы өзің үлыңды құлақ түріп.
Көп нәрсені сіңірдің қаныма сен,

Толық

Қоңыраулатып көктемдер келді маған

  • 0
  • 1

Қоңыраулатып көктемдер келді маған:
айналғандай бақтарға желді далам.
Бұл күйімді кешті ме, кешірер ме
осы күнгі, бұрынғы, ендігі адам?!

Толық

Он екі жыл өткенде

  • 0
  • 0

Айнакөл жатыр бабында,
Баяғы қалпы - көркі күн...
Тоқтаған мынау шағыңда
Неге сен қайта толқыдың?

Толық

Қарап көріңіз