Өлең, жыр, ақындар

Кейде

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 789
Жұрттың бәрі жексұрын –
ер жігіті, таң қызы.
Жақтырмаймын ешбірін,
мені ұқпайды жалғызы.
Елең етіп әр үнге,
қимылымнан сыр аңдып,
сезім емес,
бәрінде
жай бір көрсеқызарлық.
Ортақ емес мұң, жаным –
жасы да алшақ, жат халық:
отырған боп сырларын
маған ғана ақтарып.
Күдіктенем, бал ашам,-
неге маған келеді?
Бір пайдаға жарасам,
сол оларға керегі?
Көрер көзге – бәрі әсем,
балғын жасты сынар кім?
Тумай жатып, қара сен,
пайдашылын бұлардың!
Сөз-бөкпенмен алдадым
мен де бәрін,
саспадым.
Өзім, үйім бар қамым,
керегі жоқ басқаның!
1985



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кит туралы ертегі

  • 0
  • 0

Ерте, ерте заманда,
жаннат Жер мен Көк күмбез
адамдардан аманда,
жонын тосып самалға,

Толық

Қызғаныш пен зұлымдық

  • 0
  • 0

Қызғаныш пен зұлымдық –
бақытсыздың құзыры.
Серігі сол ғұмырлық,
жоқтай өзге қызығы.

Толық

Сөз сөйлесе өлгендер тірілгендей

  • 0
  • 0

Сөз сөйлесе өлгендер тірілгендей,
қара тас та елжіреп жібігендей.
Шындық үшін шыңғырған шыбын жаны
ұлы тұлға секілді мұңы жердей.

Толық

Қарап көріңіз