Өлең, жыр, ақындар

Заман перзентінің үні

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 949
Сұмдықтың бәрі – ішімде
жылтырап жүрген сыртым тек.
Ескерткішке ұқсас мүсінге
жақындай алмас жұрт үркек.
Іш жағым толған шым-шытыр
қалтарыстар мен қоймалар.
Қарныма дейін мың шұқыр
сыртыма шығармай ой қамар.
Кімдерді көсем, кімді құл
етерін жұртым ойланар.
Аңқылдап жүрген кіл мықыр,
қолыңнан келсе, бойлап ал!
Мүсінім мінсіз құйылған –
хандаймын! Көрсет жалғанға.
Көздерді жаулап қиырдан,
тәккаббар жүрсем, таңданба!
Адамнан өрбіп тамырым,
жайылған барлық құрлыққа.
Сондықтан биік жарығым,
болғанмен жерде мың жұтпа.
Әділет күтеді бекер ел,
бақ болмас жанға бос талап.
Адамды көкке көтерер
сұмдық пен айла – қос қанат!
1989



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мұңды әуендер

  • 0
  • 0

Жұлдызымен тағдырымның
бірге сөнген тәтті арманым.
Тек жанарда қалды мұңым,
көз салсаң да шаттанбадым.

Толық

Ақжайық

  • 0
  • 1

Қыстағы
байсалдылық былай қалып,
Жайықтың суы
жатыр ылайланып.

Толық

Жеті қарақшы мен Үркер туралы аңыз

  • 0
  • 0

Көкте жатыр шашылып
қанша жұлдыз, қарашы!
Шолпан жұлдыз — анасы,
басқалары — баласы.

Толық

Қарап көріңіз