Өлең, жыр, ақындар

Ұйқы

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 1095
Ел ұйқыда. Тым-тырыс,
ауыл иті қалғиды.
Дауыл да жоқ. Қыр тыныш,
тыныштық та әрқилы.
Сөйлесе ауыл ағасы:
«Ел, ұйқыдан тұрғын!» – деп,
керіледі баласы
төсегінде міңгірлеп.
Өзгеріпті бүгін ел:
жатса бір ит сыртта үріп,
ауыл түгел жүгірер,
аяғынан тік тұрып.
Ел шулайды, іс қылмай,
заман құлқын байқай ма?
Дана сөзді қыстырмай,
жүгіреді айқайға.
Мысқылдап жұрт қарайды
ұйқылы-ояу сиқыма. –
оятатын талайды
намыс әлі ұйқыда.
Түнек пе әлде ақ таң ба –
білмен, кеудем тас қамыт,
ұйқы тәтті жатқанда
намысымды жастанып.
1987



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Салт атты

  • 0
  • 0

Аймалап Айдың нұры бар алапты,
бір ғажап сәуле ораған дала, бақты.
Бет алған Бөрілі жақтан бір салт атты
құйғытып Қанжиренмен бара жатты.

Толық

Ұйқта, жаным...

  • 0
  • 0

Қақпа жабық. Толқындар келіп қашып,
қайта-қайта шарбақты соққылайды.
Долы теңіз жанынан көбік шашып,
жалмағандай Күнді де от шырайлы.

Толық

Зейнеткердің сөзі

  • 0
  • 0

Келдім тағы. Келіп ем бұрындар да –
бұл заманда бастықсыз күнің бар ма?
Салмағы соған түскендей жер, халқының,
кердеңдейді күзетші жын ұрған ба?

Толық

Қарап көріңіз