Өлең, жыр, ақындар

Ұйқы

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 693
Ел ұйқыда. Тым-тырыс,
ауыл иті қалғиды.
Дауыл да жоқ. Қыр тыныш,
тыныштық та әрқилы.
Сөйлесе ауыл ағасы:
«Ел, ұйқыдан тұрғын!» – деп,
керіледі баласы
төсегінде міңгірлеп.
Өзгеріпті бүгін ел:
жатса бір ит сыртта үріп,
ауыл түгел жүгірер,
аяғынан тік тұрып.
Ел шулайды, іс қылмай,
заман құлқын байқай ма?
Дана сөзді қыстырмай,
жүгіреді айқайға.
Мысқылдап жұрт қарайды
ұйқылы-ояу сиқыма. –
оятатын талайды
намыс әлі ұйқыда.
Түнек пе әлде ақ таң ба –
білмен, кеудем тас қамыт,
ұйқы тәтті жатқанда
намысымды жастанып.
1987



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жырақта

  • 0
  • 0

Ұлы Индия!
Жалба-жұлба түріңе қарадым мен,
Мұң естідім сендегі қаралы үннен.
Ұлдарың жүр қарусыз дала кезіп,

Толық

Тілеу

  • 0
  • 0

Тату-тәтті ортаның мұңы шалғай,
маңайына жарқырар нұры шамдай.
Менің жаным ауырады, аз халқымның
жүрсе жақсы жандары ұғыса алмай.

Толық

Бұдан былай жалғыз

  • 0
  • 0

Олар,
қара құс секілді, билейтін түндерде,
жандары пәк гүлден де.
Қызын, ұлын ажырата алмадым мен шашынан.

Толық

Қарап көріңіз