Өлең, жыр, ақындар

Ұйқы

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 505
Ел ұйқыда. Тым-тырыс,
ауыл иті қалғиды.
Дауыл да жоқ. Қыр тыныш,
тыныштық та әрқилы.
Сөйлесе ауыл ағасы:
«Ел, ұйқыдан тұрғын!» – деп,
керіледі баласы
төсегінде міңгірлеп.
Өзгеріпті бүгін ел:
жатса бір ит сыртта үріп,
ауыл түгел жүгірер,
аяғынан тік тұрып.
Ел шулайды, іс қылмай,
заман құлқын байқай ма?
Дана сөзді қыстырмай,
жүгіреді айқайға.
Мысқылдап жұрт қарайды
ұйқылы-ояу сиқыма. –
оятатын талайды
намыс әлі ұйқыда.
Түнек пе әлде ақ таң ба –
білмен, кеудем тас қамыт,
ұйқы тәтті жатқанда
намысымды жастанып.
1987



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Оқырманға

  • 0
  • 0

Жыр-жайлау
жанымды арбаған,
жете алмай, жолда қарманам.
Исі-ай деп жусан, жалбыздың

Толық

К-ға

  • 0
  • 0

Мен жайлы талай сыбырлар
талықсып саған жеткенде,
өкінсем осы ғұмырға
несіне келдім деп мен де,

Толық

Мадрид

  • 0
  • 0

Шалқайып асқақ тұрушы ең
теңізден шыққан батырдай,
Не болып кеттің бүгін сен?
Танымай қалам апырмай,

Толық

Қарап көріңіз