Өлең, жыр, ақындар

Ұйқы

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 824
Ел ұйқыда. Тым-тырыс,
ауыл иті қалғиды.
Дауыл да жоқ. Қыр тыныш,
тыныштық та әрқилы.
Сөйлесе ауыл ағасы:
«Ел, ұйқыдан тұрғын!» – деп,
керіледі баласы
төсегінде міңгірлеп.
Өзгеріпті бүгін ел:
жатса бір ит сыртта үріп,
ауыл түгел жүгірер,
аяғынан тік тұрып.
Ел шулайды, іс қылмай,
заман құлқын байқай ма?
Дана сөзді қыстырмай,
жүгіреді айқайға.
Мысқылдап жұрт қарайды
ұйқылы-ояу сиқыма. –
оятатын талайды
намыс әлі ұйқыда.
Түнек пе әлде ақ таң ба –
білмен, кеудем тас қамыт,
ұйқы тәтті жатқанда
намысымды жастанып.
1987



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өзімді жүрегіңнің есі қылдың

  • 0
  • 1

Өзімді жүрегіңнің есі қылдың,
бұл жайды, амалым не, кеш ұғындым.
Өзіңді мен де оңаша қиялдадым,
жаным деп жүрегімнен күй арнадым.

Толық

Поэзия

  • 0
  • 0

Махамбет аудармашысымен әңгіме
Поэзия –
әйелдей жұмбақ әлем,
сиқыр сырын түсінер тұлға да кем:

Толық

Кетпейсің ұшып сен неге

  • 0
  • 0

Кетпейсің ұшып сен неге,
жүрегім - жалғыз құс-бағым?
Қамалап қойып кеудеме,
қанша жыл сені ұстадым.

Толық

Қарап көріңіз