Өлең, жыр, ақындар

Ананың әлдиі

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 1713
Мамық төсек салайын,
құшағыма алайын.
Қозым менің ұйқтасын,
арқасынан қағайын!
Бөпем менің қалғиды,
тербетті оны ән-жыры.
Бота, қозы, құлыншақ –
ұйқтап қалды барлығы.
Ай арбамен жетіпті,
Күн ұйқыға кетіпті.
Жұлдыз кіріп кетер деп,
қақпаларын бекітті.
Ормандар да қалғыды,
қорғандар да қалғыды,
сен де ұйқтап қала ғой,
анасының жан нұры!
Күнім ұйқтап қалыпты,
анасы әнге салыпты.
Ол түсінде ғажайып
ертек-елге барыпты.
Алтын алқа тағыпты.
1975



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жатыр ем үйде сызбай мен

  • 0
  • 0

Жатыр ем үйде сызбай мен,
салқындап аяқ-қолдарым.
Кеткендей әлім. Мұздай дем.
Еңкейгені ме жорға – күн?..

Толық

Алып-ұшқан сезімдер

  • 0
  • 0

Алып-ұшқан сезімдер
быт-шыт болып қалды сеңге соғылып.
Өзің емде, өзің кел -
сүлдерімді сүйрелеп жүр сол үміт.

Толық

Өмір - бұлақ жыраққа қашады ағып

  • 0
  • 1

Өмір - бұлақ жыраққа қашады ағып,
жастығың да қалады тасаланып.
Адам сосын отырар ой кеміріп,
жақсы, жаман істерін жасап алып.

Толық

Қарап көріңіз