Өлең, жыр, ақындар

Ананың әлдиі

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 1933
Мамық төсек салайын,
құшағыма алайын.
Қозым менің ұйқтасын,
арқасынан қағайын!
Бөпем менің қалғиды,
тербетті оны ән-жыры.
Бота, қозы, құлыншақ –
ұйқтап қалды барлығы.
Ай арбамен жетіпті,
Күн ұйқыға кетіпті.
Жұлдыз кіріп кетер деп,
қақпаларын бекітті.
Ормандар да қалғыды,
қорғандар да қалғыды,
сен де ұйқтап қала ғой,
анасының жан нұры!
Күнім ұйқтап қалыпты,
анасы әнге салыпты.
Ол түсінде ғажайып
ертек-елге барыпты.
Алтын алқа тағыпты.
1975



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сөз сөйлесе өлгендер тірілгендей

  • 0
  • 0

Сөз сөйлесе өлгендер тірілгендей,
қара тас та елжіреп жібігендей.
Шындық үшін шыңғырған шыбын жаны
ұлы тұлға секілді мұңы жердей.

Толық

Жанталасып мені шын ұмытсам деп жүрсің сен

  • 0
  • 0

Жанталасып мені шын ұмытсам деп
жүрсің сен,
басқа жанмен жүректі жылытсам деп
жүрсің сен.

Толық

Таңғы сурет

  • 0
  • 0

Таң нұрынан мұнар жасып,
жайнайды аспан, тұман қашып.
Көк толқында еркелеген
сұлулардай қылаңдасып,

Толық

Қарап көріңіз