Өлең, жыр, ақындар

Ананың әлдиі

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 1315
Мамық төсек салайын,
құшағыма алайын.
Қозым менің ұйқтасын,
арқасынан қағайын!
Бөпем менің қалғиды,
тербетті оны ән-жыры.
Бота, қозы, құлыншақ –
ұйқтап қалды барлығы.
Ай арбамен жетіпті,
Күн ұйқыға кетіпті.
Жұлдыз кіріп кетер деп,
қақпаларын бекітті.
Ормандар да қалғыды,
қорғандар да қалғыды,
сен де ұйқтап қала ғой,
анасының жан нұры!
Күнім ұйқтап қалыпты,
анасы әнге салыпты.
Ол түсінде ғажайып
ертек-елге барыпты.
Алтын алқа тағыпты.
1975



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көңілің ауасындай тымық қырдың, бәрін де ұғып тұрдым

  • 0
  • 0

Көңілің ауасындай тымық қырдың,
бәрін де ұғып тұрдым.
Жанарымнан от-ұшқын шашылғанмен,
жанымда тұнып тұр мұң -

Толық

Солтүстік теңізде

  • 0
  • 0

Самал ескен теңіздің жағалауын
Не жасаған бұралқы ана қауым:
түтіндетіп, ішіп-жеп, тарпаң жүріп
басқан жерін кетеді талқан қылып.

Толық

Ерме

  • 0
  • 0

Сөзге ермес жолдас. Ол да – арман,
ермеден басыңды алып қаш.
Өзіндік пікірі жоқ жаннан
адамдық шығып жарытпас.

Толық

Қарап көріңіз