Өлең, жыр, ақындар

Ананың әлдиі

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 1553
Мамық төсек салайын,
құшағыма алайын.
Қозым менің ұйқтасын,
арқасынан қағайын!
Бөпем менің қалғиды,
тербетті оны ән-жыры.
Бота, қозы, құлыншақ –
ұйқтап қалды барлығы.
Ай арбамен жетіпті,
Күн ұйқыға кетіпті.
Жұлдыз кіріп кетер деп,
қақпаларын бекітті.
Ормандар да қалғыды,
қорғандар да қалғыды,
сен де ұйқтап қала ғой,
анасының жан нұры!
Күнім ұйқтап қалыпты,
анасы әнге салыпты.
Ол түсінде ғажайып
ертек-елге барыпты.
Алтын алқа тағыпты.
1975



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өсиет

  • 0
  • 1

Жақсыларда бір Ана –
ол – Ел деген ғұлама.
Перзентінің бірі – бас,
бірі – еліне бұғана.

Толық

Абыржу

  • 0
  • 0

Билеп жүрген біздер ме,
көлеңке ме, елес пе?
Түс секілді күндер де...
Сен ғанасың тек есте.

Толық

Бота, тайлақ және мен

  • 0
  • 0

Кейде құлап қаласың
тәй-тәй басқан баладай.
Қорада асыр саласың,
Сүтке тойсаң, қомағай!

Толық

Қарап көріңіз