Өлең, жыр, ақындар

Өз туым

  • 30.11.2015
  • 0
  • 0
  • 14643
Бұлтсыз ашық аспанымдай көк туым,
Ту төрінен елге нұрын төкті күн.
Ту төбемде қалықтады қырандай,
Қуанбаған бір де қазақ жоқ бүгін.
Көз тартады тудан ұлттық өрнегім,
Өнерім ғой, өлеңім ғой ол менің.
Осы емес пе ашылғаны бағымның,
Өшкен жанып, тірілгені өлгенім.
Қандай бақыт өз туымды көргенім,
Кермей кетті қанша сабаз ерлерім.
Шат боп тұрып соларды ойлап қамықтым,
Осы жолда төккен қан мен терлерін.
Көтер еңсе, көкке қара ұлы елім,
Тәуелсіздік алып тумен түледің.
Тоймас көзім өз туыма қараудан,
Көтеруден талмас әсте білегім.
Кірлетпейміз сені әсте көнертіп,
Ием бар де жауға бермей өлер тік.
Жаса мәңгі өз көгімде өз туым,
Желбірей бер көсегемді көгертіп!

1 қаңтар, 1993 ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ең әдемі ағаш

  • 0
  • 0

Жаздың күні орманда,
Саяхатта болғанда,
«Әдемі, – деп, – қай ағаш?» –
Айналаны шолғанда,

Толық

Омарташы

  • 0
  • 0

Жүрсең өзен жағалай,
Өте алмайсың қарамай.
Қатар-қатар жәшіктер
Бейне ойыншық қаладай.

Толық

Алатау

  • 0
  • 0

Балконнан Біржан самарқау,
Кірді үйге күн бұлт шақта.
-Көрінбейді Алатау,
Оразақын Асқар

Толық

Қарап көріңіз