Өсиет
- 0
- 0
Жұмысшылар менің кіл жыр етерім,
Жер қопарған, кен қазған.
«Қара аралда» үйімді жағадағы
Мен өлгенде соларға мұра етемін.
Ғарышкер ағалар
Көк аспанға қараймын,жұлдыздарды санаймын.
Осынша көп моншақты
төгіп кеткен қалай кім?
Жарқырайды, лаулайды,
бірақ жерге жаумайды.
Батыр жандар тағатын
жұлдызшадан аумайды.
Таң атып, Күн жеткенде,
таба алмай бірін көктен де,
таң қалам: "Бар жұлдызды
біреу алып кеткен бе?!"
Маған жұмбақ Күн елі,
тұңғиықтың түнегі…
Ал ғарышкер ағалар
соның бәрін біледі.
Шарлап олар Күнді, Айды,
жұлдыз әнін тыңдайды.
Байқоңырдың төсінен
корабльдер зулайды.
1974
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Сен қайда жүрсің
- 0
- 0
Сен осы қайда жүрсің –
мұңайтып мені осынша, сағындырып,
жанымды, жүрегімді жалын қылып,
ешкімге ұқсамайтын күн бейнеңді
Сұрбойдақ балладасы
- 0
- 0
Пері боп ұшып келемін,
қарға түс жарау дөненім
ақ қардай көбігі шашылған,
Чурайвнадай сұлуым,
Qozzy
Күшті